Burzyk szary
Z Wikipedii
| Burzyk szary | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | rurkonose |
| Rodzina | burzykowate |
| Gatunek | burzyk szary |
| Nazwa systematyczna | |
| Puffinus griseus | |
Burzyk szary (Puffinus griseus Gmelin, 1789) - duży ptak wędrowny z rodziny burzykowatych, gnieżdżący się na wysepkach półkuli południowej, głównie w pobliżu Nowej Zelandii, Falklandów i Ziemi Ognistej. Lato spędza na północnym Atlantyku i Pacyfiku. Do Polski zalatuje wyjątkowo.
- Cechy gatunku
- Wierzch ciała brązowoczarny, spod nieco bledszy. Na dolnej powierzchni skrrzydeł slabowidoczne, białawe plamy. Dziób i nogi ciemne.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 42-46 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 100-110 cm
waga ok. 800 g - Biotop
- Gnieździ się na morskich wybrzeżach, poza sezoem lęgowym przebywa na pełnym morzu.
- Gniazdo
- Nora wygrzebana w ziemi o długości do 1m przez obydwoje rodziców, rzadziej w szczelinie skalnej. Nadnie nory lub szczeliny gniazdo wysłane trawą i mchem. Tworzy kolonie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w listopadzie-grudniu jedno jajo.
- Wysiadywanie
- Jajo wysiadywane jest przez okres 7-8 tygodni przez obydwoje rodziców. Pisklęta usamodzielniają się po 14 tygoniach.
- Pożywienie
- Głównie drobne ryby.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
