Chorąży
Z Wikipedii
Chorąży – w średniowiecznej Polsce rycerz trzymający chorągiew - znak swojego oddziału, księcia lub ziemi (stąd jego nazwa).
Później był to urzędnik podporządkowany kasztelanowi. W jego kompetencji leżało przygotowanie rycerstwa podczas pospolitego ruszenia i przyprowadzenie go do kasztelana. Po zjednoczeniu państwa był to niższy urząd ziemski. Dodatkową funkcją chorążego (tylko w Wielkopolsce i tylko do przełomu XV/XVI w.) był udział w sądzie ziemskim.
Chorąży – współcześnie nazwa stopnia w korpusie podoficerskim (do 2004 roku w osobnym korpusie chorążych), wyższy od młodszego chorążego, a niższy od starszego chorążego.
W wieku XVIII i w latach 1919-1923 oraz 1944-1957 w LWP stopień chorążego był najniższym stopniem oficerskim. Chorążowie w służbie mieli prawa oficerów, ale nie mieli praw do sądu honorowego i towarzyskich (nie dotyczy LWP) w Wojsku Polskim. Od roku 1923 stopień w likwidacji, chorążowie zrównani zostali w prawach z podoficerami (w korpusie podoficerskim); od 1944 roku stopień ponownie w użyciu.
Korpus chorążych - nazwa korpusu osobowego żołnierzy w Wojsku Polskim, istniejącego w latach 1963-2004, wyższego niż korpus podoficerów, a niższego niż oficerski. Korpus ten wprowadzono w 1963, rozbudowano pod względem hierarchii w 1967 r. i w 1996r., a w lipcu 2004 ponownie go zniesiono jako osobny korpus, natomiast żołnierzy noszących stopnie chorążych włączono do podoficerów starszych. W chwili wprowadzenia tego korpusu, żołnierze zawodowi będący jego członkami powinni legitymować wykszałceniem średnim maturalnym. Praktycznie chorążowie byli wysoko wykwalifikowanymi technikami.
Decyzją polityków, którzy motywowali swe postępowanie brakiem chorążych w armiach zarówno NATO jak i innych, korpus chorążych zlikwidowano, wcielając go w korpus podoficerów. Spowodować miała widoczną zmianę proporcji między oficerami, chorążymi i podoficerami. Decyzja ta krytykowana jest m.in. za to, że zdaniem niektórych zainteresowanych wielu chorążym zamknięto możliwość podnoszenia kwalifikacji i wykształcenia, gdyż w myśl tej decyzji to oficerowie mają być odpowiedzialni za planowanie i proces decyzyjny, podoficerowie zaś za wykonywanie poleceń.
