Cierpienia młodego Wertera
Z Wikipedii
Cierpienia młodego Wertera (niem. "Die Leiden des jungen Werthers") - powieść epistolarna napisana przez Johanna Wolfganga von Goethe, opublikowana w roku 1774. Książka ta przyniosła Goethemu wielką sławę, to właśnie dzięki niej przestał być anonimowym pisarzem.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Jest to zbiór listów napisanych przez tytułowego Wertera. Całość składa się z dwóch ksiąg, przy czym pierwsza rozpoczyna się datą 4 maja 1771. W listach Werter wspomina swoje intymne chwile spędzone w fikcyjnej wiosce Wahlheim (Goethe nawiązuje tu do wioski Garbenheim koło Wetzlar). W Wahlheim Werter zakochuje się w Locie (Lotcie, Szarlotcie S.), młodej i pięknej kobiecie, która zajmuje się domem i rodzeństwem po śmierci matki. Lota jest jednak już zaręczona z niejakim Albertem. Werter jest zrozpaczony, jednak stara się tego nie okazywać. Dlatego spędza kilka kolejnych miesięcy razem z Albertem i Lotą dbając o ich wspólną przyjaźń. Przez ten cały czas Werter stara się zarazić swoją miłością Lotę, wszystko jednak bez skutku, znosząc niesamowite cierpienia każdego dnia. Po kilku nieudanych razach wycofuje się uznając że musi dalej żyć własnym życiem. Cierpienie Wertera możemy porównać m.in. z książką Miltona - Raj utracony (Paradise Lost). Bohater cierpi i mimo że zaznał najpiękniejszego z uczuć - miłości, to do końca pozostaje nieszczęśliwy. Tragedia uczuć jaką doznał Werter, odrzucenie przez osobę którą kochał, czyni jego dramat jeszcze głębszym i prawdziwym, dlatego Werter decyduje się żyć własnym życiem, co nie znaczy, że nie myśli o Locie i uczuciach jakie wiązały go z nią, a to wszystko sprawia, że cierpi, a jego życie zamienia się w cichy lament. Na końcu powieści popełnia samobójstwo (strzela sobie w głowę).
