Corporación Deportiva Once Caldas

Z Wikipedii

Once Caldas Manizales
Pełna nazwa	Corporación Deportiva Once Caldas
Przydomek	El Blanco
Data założenia	1959
Stadion	Estadio Palogrande Manizales,Kolumbia
Liczba miejsc	33.000
Prezes	Javier Germán Mejía Muñoz
Trener	Fernando Castro
Liga	Copa Mustang
2005	odpadnęcie w 2. rundzie
Stroje podstawowe 　 Stroje dodatkowe

Corporación Deportiva Once Caldas, czyli po prostu Once Caldas jest kolumbijskim klubem z miasta Manizales. W roku 2004 byli największą rewelacją światowego futbolu sięgając po Copa Libertadores. Głównym sprawcą tego nadzwyczajnego sukcesu był fenomenalnie grający w tym sezonie John Viáfara. Klub, będący rewelacją z początku nowego tysiąclecia założony został w roku 1959 z połączenia dwóch innych klubów z Manizales.

Spis treści 1 Tytuły 2 Historia 3 Słynni gracze 4 Słynni trenerzy 5 Stadion 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Tytuły

• Copa Libertadores: 2004
• Mistrz Kolumbii: 1950 (jako Deportes Caldas) i 2003 (Apertura - turniej otwarcia)

[edytuj] Historia

W 1950 Deportes Caldas Manizales wygrał ligę kolumbijską (División Mayor del Fútbol Colombiano), obecnie znaną pod nazwą Copa Mustang.

Klub Once Caldas powstał w 1959 z połączenia się klubów z Manizales - Once Deportivo oraz Deportes Caldas.

W 1961 nowy klub zadebiutował w Copa Mustang, kończąc rozgrywki na siódmym miejscu.

W 1998 Once Caldas został wicemistrzem Kolumbii - przegrywając w Cali z Deportivo Cali aż 0:4 i remisując u siebie 0:0. W tym roku klub zadebiutował na arenie międzynarodowej startując w Copa CONMEBOL. Once Caldas już w pierwszej rundzie trafił na słynny brazylisjki Santos. Kolumbijczycy stawili zażarty opór, pokazując się z dobrej strony. W Brazylii Santos wygrał 2:1. W Manizales zwyciężył Once Caldas 3:2 i doszło do karnych, w których debiutant poległ stosunkiem 2:3.

W 1999 klub zadebiutował w najważniejszym turnieju na kontynencie - Copa Libertadores. Grupa była bardzo trudna, gdyż grały w niej obok krajowego rywala Deportivo Cali, dwie argentyńskie potęgi z Buenos Aires Vélez Sarsfield i River Plate. Skończyło się na ostatniej pozycji w grupie, ale tylko dwa punkty gorzej od zwycięzcy grupy - Vélez Sársfield.

Drugi raz w Copa Libertadores klub wziął udział w roku 2002. Tym razem przeciwnikami w grupie były takie drużyny jak Olimpia Asunción, Universidad Católica Santiago z Chile oraz Flamengo Rio de Janeiro. W ostatnim meczu grupy Once Caldas grał w Santiago z Universidad Católica. Do zajęcia drugiego miejsca i awansu wystarczał remis. Gdy tuż przed przerwą Sergio Galván wyrównał stan meczu na 1:1, wydawało się, że jest to osiągalne, jednak w drugiej połowie drużyna chilijska zagrała znakomicie, aplikując swym rywalom 2 gole i wygrywając ostatecznie 3:1. Pierwszym pocieszeniem był fakt, że udało się wyprzedzić słynne Flamengo Rio de Janeiro. Drugim natomiast to, że zwycięzca tej grupy, Olimpia Asunción, okazała się triumfatorem całego turnieju, nobilitując tym samym swych pokonanych przeciwników.

W roku 2003 Once Caldas został mistrzem Kolumbii wygrywając tzw. turniej otwarcia (Apertura), pokonując w finale Atlético Junior Barranquilla. W Barranquilla był remis 0:0. Natomiast w Manizales zwycięstwo 1:0 dało Once Caldas mistrzostwo Kolumbii.

W 2004 doszło do trzeciego podejścia w Copa Libertadores. W grupie pierwsze miejsce przyszło łatwo, ale o ćwierćfinał doszło do zaciętych bojów z ekwadorską Barceloną. Ostatecznie uzyskano awans dopiero w rzutach karnych. W ćwierćfinale doszło do rewanżu za niepowodzenie w Copa CONMEBOL - ale tym razem po remisie w Brazylii Once Caldas pokonał Santos 1:0 u siebie. A więc półfinał Copa Libertadores, a to już są szczyty nie tylko południowoamerykańskiego, ale i światowego futbolu. Tu przyszło zmierzyć się z dwukrotnym jak dotąd triumfatorem Copa Libertadores - São Paulo. W Brazylii znów remis, a u siebie bramka Jorge Agudelo w ostatniej minucie meczu dała zwycięstwo 2:1 i sensacyjny awans do finału. Tutaj czekał przeciwnik, wydawało się, już poza zasięgiem - obrońca trofeum Boca Juniors Buenos Aires. Na La Bombonera padł zaskakujący remis 0:0. Gdy w rewanżu Viafara strzelił w 8 minucie gola dającego prowadzenie, sensacyjny triumf wydawał się bardzo bliski. W dugiej połowie nastroje stonował Nicolas Burdisso, wyrównując w 52 minucie stan meczu. Rezultat nie uległ zmianie i doszło do gry nerwów - rzutów karnych. I tutaj faworyci zupełnie nie wytrzymali ciśnienia - nie trafili ani razu w światło bramki. Drużyna Once Caldas zniosła napięcie nieco lepiej, trafiając dwukrotnie. Supersensacja stała się faktem - nikomu dotąd nieznany Once Caldas Manizales zdobył Copa Libertadores. Jako zdobywca Copa Libertadores Once Caldas stawił czoło w walce o Puchar Świata rewelacji europejskiej Ligi Mistrzów - FC Porto. W Jokohamie nie padła żadna bramka i doszło do karnych, wygranych przez zespół z Portugalii 8:7.

W 2005 Once Caldas wystąpił w roli obrońcy zdobytego przed rokiem trofeum. Trafił na grupę z takimi rywalami jak meksykański Chivas Guadalajara, chilijski Cobreloa Calama i argentyński San Lorenzo de Almagro Buenos Aires. Drugie miejsce ze stratą dwóch punktów do Chivas wystarczyło, by awansować do następnej rundy, gdzie Once Caldas zakończył karierę na kolejnej meksykańskiej drużynie - Tigres UANL Monterrey. W tym samym 2005 roku klub zadebiutował w Recopa Sudamericana. Przeciwnikiem był Boca Juniors Buenos Aires. W Buenos Aires porażka 1:3. W rewanżu Once Caldas pokonał sławnego rywala 2:1, ale to było za mało.

[edytuj] Słynni gracze

• Sergio Galván
• Juan Carlos Henao
• Arnulfo Valentierra
• Samuel Vanegas
• John Viáfara

[edytuj] Słynni trenerzy

• Luis Fernando Montoya

[edytuj] Stadion

Once Caldas rozgrywa u siebie mecze na stadionie Estadio Palogrande, położonym w Manizales. Stadion został oddany do użytku w 1936 roku, a obecnie posiada maksymalną pojemność 33000 widzów (w 1994).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Copa CONMEBOL 1998 w RSSSF
• Copa Libertadores 1999 w RSSSF
• Copa Libertadores 2002 w RSSSF
• Copa Libertadores 2004 w RSSSF
• Copa Libertadores 2005 w RSSSF
• Corporación Deportiva Once Caldas
• Estadio Palogrande