Cyryl Jerozolimski
Z Wikipedii
,
Cyryl Jerozolimski - urodził się ok. 315 r. w Jerozolimie. W wieku 33 lat został biskupem Jerozolimy. Konsekracji udzielił mu ariański biskup Akacjusz, metropolita Cezarei Palestyńskiej, przez to był podejrzewany o sprzyjanie arianom. Historycy – Sokrates i Sozomen twierdzili, że poprzednik Cyryla – Maksym, został złożony z urzędu za wierność ortodoksji, zaś Cyryl został wprowadzony na jego miejsce, jako sprzyjający arianizmowi. Te pomówienia zostały obalone przez Teodoreta oraz przez list synodalny Soboru Konstantynopolitańskiego w 382 r. Cyryl był obrońcą wiary nicejskiej, za co był trzykrotnie skazywany na wygnanie. W 357 r. został złożony z urzędu przez synod Jerozolimski. W 359 r. został przywrócony na swój urząd przez synod w Seleucji. W rok później został ponownie złożony z urzędu przez synod w Konstantynopolu. W 362 r. powrócił do Jerozolimy. W 367 r. został wypędzony po raz trzeci, przez cesarza Walensa. Wrócił do Jerozolimy dopiero po śmierci Walensa w 378 r. W 381 r. uczestniczył w obradach Soboru Konstantynopolitańskiego I. Zmarł prawdopodobnie 18 marca 387 r.
Dzieła
Dla historii teologii pastoralnej bezcenne są 24 katechezy, wygłoszone w 348 r. lub 350 r., w większości w kościele Grobu Pańskiego, spisane metodą stenograficzną przez jednego ze słuchaczy. Katechezy można podzielić na dwie grupy:
1) Prokatecheza – czyli katecheza wstępna oraz 18 Katechez (2-19) skierowanych do fotidzomenoi, czyli do tych, którzy mieli przyjąć „oświecenie” (fotismos), czyli chrzest, w najbliższe święta Wielkanocy. W katechezie pierwszej mówi o przygotowaniu do chrztu, zachęta do porzucenia trosk ziemskich, pogodzenia się z wrogami i lektury Pisma Świętego. W drugiej mówi o pokucie i odpuszczeniu grzechów, o szatanie i jego zasadzkach. W trzeciej o chrzcie, zbawieniu, rycie chrzcielnym, jego znaczeniu i skutkach. W czwartej streszcza naukę chrześcijańską. W piątej o wierze. W 12 następnych katechezach (6-18) wykłada kolejno poszczególne artykuły Jerozolimskiego wyznania wiary.
2) Pięć katechez mistagogicznych (19-23) – wygłoszonych w oktawie świąt Wielkanocnych do nowo ochrzczonych (neofotistoi). Zawierają opis i wyjaśnienie ceremonii liturgicznych, związanych z przyjęciem trzech sakramentów: chrztu (19 -20), bierzmowania (21) oraz Eucharystii (22-23)
Zachował się też list Cyryla do cesarza Konstancjusza opisujący niezwykłe zjawisko, jakim było ukazanie się wielkiego świetlistego krzyża nad Jerozolimą 7 maja 351 r. Zachował się też w całości tekst homilii na temat uzdrowienia paralityka (J 5,2-16) oraz fragmenty czterech innych homilii.
