Demianowska Jaskinia Lodowa
Z Wikipedii
 Demianowska Jaskinia Lodowa |
|
| Demianowska Jaskinia Lodowa | |
| Położenie: | Słowacja, Niżne Tatry Dolina Demianowska |
| Długość: | ok. 1900 m |
| Deniwelacja: | 680 m |
| Wysokość otworów: | 740 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny: |
90 m |
| Data odkrycia: | przed 1299 r. |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Demianowska Jaskinia Lodowa (sł. Demänovská ľadová jaskyňa) – część jaskini Jaskini Demianowskiej w Słowacji, znajdująca się na obszarze Niżnych Tatr w dolnej części Doliny Demianowskiej w zachodnich stokach Demianowskiej Góry (1304 m n.p.m.) i Kurenców (1284 m n.p.m.). Jej otwór znajduje się na wysokości 740 m n.p.m. Długość tej części jaskini wynosi 1,9 km, z czego turystom udostępniono jedynie 540 m. Woda przenikająca przez wapienie z których zbudowana jest jaskinia, zamarza i powstają lodowe stalaktyty, stalagmity a na dnie tworzy się lód podłogowy.
Od wejścia jaskini lodowej zwiedzający schodzą na niższe piętro – do Korytarza Niedźwiedzi a stąd do Domów Białego i Halaša, do Czarnej Galerii a z Domu Pagot idą z powrotem. W drodze powrotnej można obejrzeć zlodowaciałe części Domu Seniora i Dużego Domu, gdzie temperatura nawet w lecie nie przekracza 0°C, a z niego serpentynowym chodnikiem przez wyjście można wydostać się na powierzchnię.
[edytuj] Historia
Demianowska Jaskinia Lodowa jest jedną z pierwszych znanych jaskiń na świecie. Wzmiankuje się o niej w dokumencie kapituły ostrzyhomskiej z 5 grudnia 1299 r. Pierwszy raz przebadał ją i opisał Jerzy Buchholtz w roku 1719. Sporządził on jej pierwszy przekrój podłużny, zaznaczając wszystkie zlodowaciałe i naciekowe części. Od tego czasu badali ją uczeni z całego świata. W latach 80-tych XIX wieku dzięki zasługom Liptowskiego oddziału Spółki Karpackiej w Liptowskim Mikulaszu jaskinię udostępniono także szerszej publiczności.
[edytuj] Informacje dla turystów
Parking przed jaskinią kosztuje 100 SLK, wejście 150 SLK, oplata za fotografowanie 200 SLK.
