Dimerkaprol

Z Wikipedii

Dimerkaprol, BAL (z ang. British anti-Lewisite, ATC: V 03 AB 09) - chelatujący związek chemiczny stworzony przez brytyjskich biochemików na Uniwersytecie Oxfordzkim podczas II wojny światowej. Został wynaleziony w sekrecie jako antidotum na bojowy środek trujący o nazwie luizyt.

BAL obecnie jest używany w medycynie jako antidotum w leczeniu zatruć arsenem, rtęcią, ołowiem i innymi metalami ciężkimi. Dodatkowo znalazł też zastosowanie przy leczeniu choroby Wilsona, genetycznego zaburzenia polegającego na spichrzaniu miedzi w tkankach.

[edytuj] Charakterystyka chemiczna

• Nazwa systematyczna (IUPAC): 2,3-dimerkaptopropanol lub 2,3-dimerkapto-1-propanol
• Wzór sumaryczny: C₃H₈OS₂
• numer CAS: 59-52-9 [1]
• SMILES: OCC(S)CS
• Kod ATC: V03AB09 [2]
• PubChem: 3080 [3]
• masa molowa: 124,23 g/mol

[edytuj] Funkcje biochemiczne

Poprzez wiązanie się grup sulfhydrylowych (-SH) z metalami ciężkimi w organizmie człowieka tworzą się trwałe, nietoksyczne, rozpuszczalne w wodzie związki, które następnie zostają wydalone z moczem.

Dimerkaprol sam w sobie jest toksyczny, z wąskim indeksem terapeutycznym i tendencją do koncentracji arszeniku w niektórych organach. Inną wadą związku jest potrzeba podawania go w postaci bolesnych zastrzyków domięśniowych.

Zobacz też: chelat, chelacja

To jest tylko zalążek artykułu związanego z farmakologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.