Dworek (Wrocław)
Z Wikipedii
Dworek (niem. Kleinburg) - osiedle w południowej części Wrocławia, w dzielnicy Krzyki, w okolicach dzisiejszego placu Powstańców Śląskich.
Obejmuje – według mapy M. Grügera z 1911 skrawek – niewielki kwartał ograniczony dzisiejszymi ulicami Pretficza, Oficerską, Kruczą, placem Hirszfelda i fragmentami ulic Zaporoskiej, nieistniejącym odcinkiem Kronprinzen Strasse (istniejąca jej pozostałość nazywa się Gwiaździsta) i północno-zachodnią krawędzią placu Powstańców Śląskich. Dziś do Dworka zalicza się okolicę ograniczoną ulicami Gajowicką, Kruczą, Zaporoską, Powstańców Śląskich i Hallera.
Osiedle to nie było typową wsią, lecz dobrem (folwarkiem); nosiło niem. nazwę Höfchen-Commende, lub krócej Höfchen, wywodzącą się ze znajdującego się tu niegdyś dworku komandora joannitów z klasztoru przy Bramie Świdnickiej. Od nazwy Höfchen wywodziła swą nazwę Höfchenstraße (dziś ul. T. Zielińskiego) – najkrótsza droga łącząca Höfchen z miastem, oraz Kommande Höfchen (potem Kommendeweg, ul. Oficerska), przed przeprowadzeniem regulacji tych okolic stanowiące jedną drogę. Dworek przyłączony został do miasta Wrocławia wraz z sąsiednimi Gajowicami i osiedlem Południe w roku 1868. W 1882 urządzono na granicy osiedla, przy zbiegu Höfchenstraße, Goethestraße (Wielkiej) i Hohenzollernstraße (Zaporoskiej) prostokątny plac o wymiarach 120×140 m wg projektu urbanistycznego Kaumanna i Hofmanna, z dwoma zieleńcami rozdzielonych dwupasmową ulicą (dzisiejszą Zaporoską). Nazwano go Höfchen Platz; na wschodniej pierzei placu Karl Grosser zaprojektował budynek Krajowego Zakładu Ubezpieczeń (wybudowany 1891-1893), dzisiejszy szpital onkologiczny im. Ludwika Hirszfelda. W latach trzydziestych XX wieku plac przemianowano, nadając mu imię Franza Seldte, jednego z ministrów Hitlera. W czasie oblężenia Wrocławia pod koniec II wojny światowej otaczająca plac secesyjna zabudowa z przełomu XIX i XX wieku legła niemal całkowicie w gruzach, ocalał jednak budynek Ubezpieczeń. Plac uzyskał po wojnie najpierw nazwę placu Prostokątnego, ale w miesiąc po śmierci w 1954 profesora Ludwika Hirszfelda, mikrobiologa, immunologa i serologa stał się on patronem tego placu.
W latach 1972-1974 wybudowano na placu Hirszfelda budynek mieszkalny z aneksem handlowo-usługowym, zawieszonym nad jezdniami ulicy Zaporoskiej. Prześwit tej ulicy pod aneksem był jednak z nieznanych przyczyn niestandardowo niski (dopuszczalny tam był przejazd pojazdów nie wyższych niż 3,3 metra, co dla wielu - nawet nie przesadnie wysokich - samochodów ciężarowych był ograniczeniem zbyt radykalnym). Aneks ten, pomimo częstych tam kolizji ciężarówek, przetrwał aż do końca 2006 roku, kiedy zdecydowano ostatecznie o jego rozbiórce. Zlikwidowano część aneksu, umieszczoną nad jezdniami, dzięki czemu przywrócona została perspektywa na blisko dwukilometrowej osi ulic Zaporoskiej i Sudeckiej, zwieńczonej na południowym końcu okazałą wieżą ciśnień przy alei Wiśniowej. Prace rozbiórkowe aneksu zakończono w styczniu 2007.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Bieńkowice • Bierdzany • Borek • Brochów • Dworek • Gaj • Glinianki • Huby • Jagodno • Klecina • Krzyki • Księże Małe • Księże Wielkie • Lamowice Stare • Nowy Dom • Ołtaszyn • Opatowice • Południe • Przedmieście Oławskie • Rakowiec • Siedlec • Świątniki • Tarnogaj • Wilczy Kąt • Wojszyce
