Elohim
Z Wikipedii
Elohim (hebr. אלהים) - w Biblii hebrajskiej jedno z określeń Boga, obok Jahwe (Jest/Istnieje albo "będący"), El (bóg, dosł. Silny, Wszechmocny, czasami jest używany w Biblii wyraz ha El, który można oddać przez Bóg, Najwyższy Bóg); Adonaj (Pan); Szaddaj (Wszechmogący). Elohim (dosł. Silni) to liczba mnoga od hebrajskiego słowa El (Bóg) i jego rozszerzenia Eloah oraz Elim. Samo słowo El być może pochodzi od najwyższego boga w mitologii ugaryckiej - Ela. Choć słowo Elohim występuje często na określanie bóstw pogańskich (bogowie), w odniesieniu do Boga Izraela nie można mówić o politeizmie. Izraelici używali 'Elohim' dla oddania majestatu osoby (podobnie jak król mówiąc o sobie używał liczby mnogiej). To samo słowo było używane w odniesieniu do innych bóstw, również do pojedynczych bożków. Czasami Biblia odnosi ten termin w stosunku do ludzi (np. sędziów) a także aniołów. Teoria źródeł wyodrębnia fragmenty Pięcioksiągu, w którym używana jest ta forma imienia Boga jako należące do redakcji (tradycji) elohistycznej, w przeciwieństwie do redakcji jahwistycznej, w której używane jest imię Jahwe.
