Eskurial
Z Wikipedii
Eskorial (Real Monasterio de San Lorenzo de El Escorial) - kompleks pałacowo-klasztorno-biblioteczny w San Lorenzo de El Escorial, 45 kilometrów na północny zachód od Madrytu.
[edytuj] Historia
10 sierpnia 1557 roku wojska Filipa II Habsburga pokonały Francuzów pod St. Quentin. Dziwnym trafem w bitwie tej zniszczono niewielki kościół pw. św. Wawrzyńca, któremu poświęcony jest ten właśnie dzień. Filip II złożył więc przysięgę, iż wybuduje Wawrzyńcowi nową świątynię.
Kompleks wybudowano u stóp łańcucha górskiego Sierra de Guadarrama jako między innymi nekropolię hiszpańskich monarchów (pochowano tam niemal wszystkich hiszańskich królów i królowe, którym przyszło panować po wybudowaniu Eskurialu, tak z dynastii Habsburgów, jak i Burbonów)
i ośrodek badań na rzecz kontrreformacji. Projektowali go kolejno Juan Bautista de Toledo, Giambattista Castello i Juan de Herrera w klasycznym stylu asturiańskim, nadając mu kształt rusztu na pamiętkę męczeńskiej śmierci św. Wawrzńca na ruszcie. Budowa trwała od 1563 do 1584.
Eksurial jest też niezwykle bogatym zbiorem dzieł sztuki takich artystów, jak Tycjan, Tintoretto, El Greco, Velázquez, Rogier van der Weyden, Paolo Veronese, Alonso Cano, José de Ribera, Claudio Coello i innych. Biblioteka Eskurialu zawiera z kolei tysiące bezcennych manuskryptów.
Mury zewnętrzne budowli mają wymiary 207 x 153 metry, w środku znajduje się zaś podobno 1250 drzwi, 2500 okien i prawie 100 klatek schodowych, połączonych 16 kilometrami korytarzy.
Kompleks wpisano na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
