Famen
Z Wikipedii
famen (ang. Famennian)
- w sensie geochronologicznym - młodszy wiek epoki dewonu późnego, trwający od 374,5
2,6 do 359,2 2,5 mln lat.
- w sensie chronostratygraficznym - wyższe piętro dewonu górnego, leżące powyżej franu, a poniżej turneju. Nazwa pochodzi od Famenne - regionu w południowej Belgii. Stratotyp dolnej granicy famenu znajduje się w górnym kamieniołomie w miejscowości Coumiac (około 20 km na SSW od miasta Bedarieux, południowa Francja). Granica oparta jest na obfitym pojawieniu się konodonta Palmatolepis triangularis Sannemann, 1955 oraz na wymarciu wszystkich konodontów z rodzaju Ancyrodella i Ozarkodina. Z granicą tą związane jest jedno z pięciu wielkich wymierań w fanerozoiku.
