Filip I (król Francji)
Z Wikipedii
Filip I (23 maja 1052 – 29 lipca 1108, Meulan) – król Francji (1060-1108, koronowany w 1059). Syn Henryka I (1031-1060), z dynastii Kapetyngów i Anny Kijowskiej.
Za panowania Filipa I miały miejsce dwa dużej wagi wydarzenia dla Francji. Pierwszym była wyprawa wojenna księcia Normandii – Wilhelma przez kanał La Manche i podbicie Anglii, po walnej bitwie pod Hastings (1066). W ten sposób Wilhelm stał się potężniejszy niż jego senior, król Francji.
Drugim wydarzeniem była I zbrojna krucjata, zorganizowana przez papieża Urbana II, do Ziemi Świętej i Jerozolimy, w której bardzo liczny udział wzięło rycerstwo francuskie (za wyjątkiem obłożonego ekskomuniką Filipa I). Wielu wielmożów francuskich stało się potem królami i władcami utworzonych na Bliskim Wschodzie państw łacińskich.
Filip I zmarł 29 lipca 1108, w Meulan. Został pochowany w opactwie Fleury, obecnie Saint-Benoît-sur-Loire (a nie w bazylice Saint-Denis jak inni władcy francuscy).
[edytuj] Potomstwo
Filip był dwukrotnie żonaty, miał 9 dzieci:
- Konstancja (ur. 1078 – zm. 1124/26)
- Ludwik VI Gruby (ur. 1081 – zm. 1137) – król Francji (1108-1137, koronowany w 1101), hrabia de Vexin i de Vermandois
- Henryk (ur. 1083, zmarł młodo)
- Karol (ur. 1085, zmarł młodo)
- Eudes (ur. 1087 – zm. 1096)
- Filip (ur. 1093 – zm. po 1123/29) – hrabia de Mantes
- Fleury (ur. ok. 1093 - zm. po 1118) - pan de Nangis
- Cecylia (ur. 1097 – zm. po 1145)
- Eustachia
Zobacz też: historia Francji.
Poprzednik Henryk I |
król Francji 1059-1108 |
Następca Ludwik VI Gruby |