Fra Bartolomeo
Z Wikipedii
Fra Bartolomeo, właściwie Bartolommeo di Paglia del Fartorino, znany także jako Baccio della Porta (ur. 28 marca 1472 w Soffignano pod Florencją, zm. 31 października 1517 we Florencji), malarz włoskiego renesansu.
W 1484 został uczniem Cosimo Rosselliego, a potem Ghirlandaio, u których uczył się malarstwa. W warsztacie Rosselliego spotkał Mariotto Albertinelliego, z którym połączyła go przyjaźń. W 1490 r. założyli własny warsztat. Pod koniec lat 90. został zwolennikiem florenckiego kaznodziei Savonaroli i wstąpił do zakonu dominikańskiego w klasztorze San Marco, przybierając imię Fra Bartolomeo.
Jako malarz pozostawał pod wpływem Leonarda da Vinci, Rafaela, Tycjana, Michała Anioła, Belliniego i mistrzów flamandzkich. Poświęcił się wyłącznie sztuce kościelnej. Był autorem min. fresku Sąd Ostateczny w kościele Santa Maria Novella we Florencji, Opłakiwania Chrystusa, Salvator Mundi, Ecce Homo, Wizji św. Bernarda, Zaślubiny św. Katarzyny (1511), i Madonna della Misericordia (1515).
