Florencja

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy miasta we Włoszech. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.


Firenze

Państwo	Włochy
Region	Toskania
Prowincja	Florencja
Położenie	43°47' N 11°15' E
Powierzchnia	102 km²
Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość	352 227 3 453,2/km²
Numer kierunkowy	055
Kod pocztowy	50100
Kod ISTAT	048017

Mapa Włoch

Florencja

Mosty Florencji

Mury miejskie wokół Florencji

Florencja na obrazie

Florencja, (wł. Firenze [/fiˈrɛnʦe/]) to miasto w środkowych Włoszech, stolica Toskanii. Położone jest na równinie nad rzeką Arno u stóp zachodniego stoku Apenin.

Liczba mieszkańców: 368 tys. (IV.2005).

Florencja to także nazwa jednej z prowincji Toskanii o powierzchni 3514 km², zamieszkałej przez 952,3 tys. mieszkańców, podzielonej na 44 komuny.

[edytuj] Historia

Początki Florencji sięgają czasów Juliusza Cezara, który w 59 p.n.e. założył na miejscu dawniejszego, etruskiego miasta kolonię dla byłych żołnierzy i nazwał ją Florentina. Zabudowa tego okresu została założona na planie obozu wojskowego. Z tego okresu pochodzi zachowany szachownicowy układ ulic. Początkowo, w czasach Cesarstwa Rzymskiego, Florencja była ośrodkiem handlu i rzemiosła. W 405 obroniła się przed najazdem Ostrogotów, w 539 uzależniona od Bizancjum a od 541 od Gotów. W 570 została podbita przez Longobardów, którzy z kolei utracili miasto na rzecz Franków.

W XI wieku odzyskała znaczenie jako ośrodek handlu, przede wszystkim z uwagi na swoje położenie – na drodze z Francji do Rzymu. W 1078 rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji. Od 1115 miasto uzyskało status niezależnego miasta a w 1183 Florencja ogłosiła się komuną miejską. Mimo trwających w tym okresie zatargów pomiędzy stronnictwami gwelfów i gibelinów, licznych sporów i wojen, jest to trwający wiele stuleci czas rozkwitu i rozwoju miasta. Oprócz handlu w XII wieku rozwinęło się sukiennictwo a później także jedwabnictwo. W XIII wieku powstały pierwsze domy bankowe. W 1252 rozpoczęto bicie złotych monet – florenów, które szybko stały się główną monetą Europy. W mieście działali Brunetto Latini, Dante Alighieri, Giotto di Bondone i Arnolfo di Cambio. Jednocześnie narastał konflikt pomiędzy bogatymi cechami rzemieślniczymi i pozbawioną praw ubogą ludnością.

W 1378 wybuchło powstanie zmieniające formę sprawowania władzy. Od 1434 miastem począł rządzić ród Medyceuszów, których władza została przerwana na krótko w 1494 przez powstanie pod dowództwem Savonaroli. Po obaleniu Savonaroli w 1498 faktyczną władzę w Republice Florenckiej jako dożywotni galfaronier przejął Piera Soderini, a jego bliskim współpracownikiem był Niccolò Machiavelli. W 1512, po obaleniu republiki, do władzy powracają Medyceusze. Ich rządy trwają do 1737 roku. Był to okres największego rozkwitu miasta zarówno pod względem gospodarczym jak i kulturalnym. W tym czasie w mieście tworzą Leonardo da Vinci i Michał Anioł (Michelangelo).

W roku 1737 Toskania wraz z Florencją została podporządkowana bocznej linii austriackich Habsburgów. Po wygaśnięciu dynastii stery władzy przejęła rodzina Lorena. W latach 1801 – 1808 Florencja jest stolicą Królewstwa Eturii. Od 1860 włączona do Królestwa Sardynii, stolica Zjednoczonych Włoch w latach 1865–1870.

4 listopada 1966 roku Florencję nawiedziła wielka powódź, wylanie rzeki Arno. Powódź zalała i zniszczyła wiele cennych zabytków.

[edytuj] Zabytki i atrakcje turystyczne

Katedra Santa Maria del Fiore (Duomo; Santa Maria del Fiore - Matki Boskiej Kwietnej z charakterystyczną kopułą)
Baptysterium
Drzwi Raju
Dzwonnica Giotta
Kościół Santa Croce
Piazza della Signoria
Piazza della Repubblica
Pałac Vecchio (Stary Pałac)
Loggia dei Lanzi (Loggia della Signoria)
Most Złotników (Ponte Vecchio)
Kaplica Medyceuszów
Biblioteka Laurenziana (La Biblioteca Laurenziana)
Galeria Uffizi
Galleria dell'Accademia
Kościół Santa Maria Novella
Kościół Santa Maria del Carmine we Florencji
- Kaplica Brancacci
Orsanmichele
Pałac Medyceuszy (Palazzo Medici-Riccardi)
Palazzo Strozzi
Palazzo Rucellai
Pałac Pitti (Palazzo Pitti)
Palazzo del Bargello
Loggia del Mercato Nuovo (Mercato del Porcellino)
Ogród botaniczny założony w roku 1545
mosty: alla Carraia, S. Trinità;