Franciszek Rohland
Z Wikipedii
Franciszek Maksymilian Rohland (ur. 1779 w Sławicach, zm. 1860 w Lublinie) – generał polski, dowódca brygady w czasie powstania listopadowego, kawaler orderu Virtuti Militari.
Służbę wojskową rozpoczął kampanią roku 1807. Brał udział w wojnie z Austrią w 1809. W 1813 był szefem batalionu z obrony Modlina. W wojsku Królestwa Polskiego uzyskał stopień pułkownika.
W czasie powstania listopadowego awansowany do stopnia generała. Odznaczył się bohatersko w bitwach pod Grochowem i Wawrem. Po odcięciu 2 Dywizji Piechoty od reszty wojsk powstańczych (bitwa pod Ostrołęką) wziął udział w wyprawie na Litwę pod komendą gen. Antoniego Giełguda. Uczestniczył w bojach pod Rajgrodem, Szawlami i w nieudanym ataku na Wilno. Po przekroczeniu granicy pruskiej został internowany. Wrócił do Warszawy w 1832. Za udział w powstaniu zesłany został do Wołogdy na Syberii. Po powrocie z zesłania w 1836 osiadł w Tuszowie.