Głośnik
Z Wikipedii
Głośnik - przetwornik elektroakustyczny. Urządzenie elektryczne (odbiornik energii elektrycznej) przekształcające sygnał elektryczny w falę akustyczną. Idealny głośnik przekształca zmienne napięcie elektryczne o odpowiedniej częstotliwości na falę akustyczną proporcjonalnie i liniowo. Rzeczywisty zakres częstotliwości, w którym głośnik wytwarza falę ciśnienia proporcjonalnie do napięcia (z dopuszczalnym odchyleniem) nazywa się pasmem przenoszenia głośnika.
Spis treści |
[edytuj] Opis do ryc. "Przekrój przez głośnik dynamiczny"
Dynamiczny głośnik magnetoelektryczny, składa się z magnesu, umieszczonego w koszu (alumimniowym, lub stalowym); ruchomej cewki, znajdującej się w szczelinie magnetycznej; membrany, osadzonej na zawieszeniu dolnym, oraz górnym (znajdującym się na obwodzie membrany, na zewnątrz); oraz kopułki przeciwpyłowej (czasem ozdobnej - w postaci srebrnej półkuli pośrodku membrany) zabezpieczajacej szczelinę magnesu przed dostawaniem się do niej drobin pyłu, szczególnie ferromagnetycznego.
Potocznie głośnikiem nazywa się również zespół głośników zamknięty w wspólnej obudowie poprawnie nazywanej kolumną głośnikową.
[edytuj] Podział
[edytuj] ze względu na zasadę działania:
- magnetoelektryczne (dynamiczne) - w polu magnetycznym magnesu (rys. magnet) umieszcza się przewodnik (cewkę magnetyczną) (rys. Voice coil) w którym płynie prąd elektryczny, oddziaływanie magnesu i przewodnika z prądem wywołuje ruch przewodnika, do którego przymocowana jest membrana (rys.cone), by zapewnić ruch cewki w szczelinie magnesu bez ocerania się o magnes, by zapewnić ustawianie się cewki w środku pola magnetycznego oraz ruch membrany cewka wraz membraną jest odpowiednio zawieszona (rys. spider i surround),
- elektromagnetyczne - przepływ prądu wywołuje pole magnetyczne, pole magnetyczne magnesuje ferromagnetyki, które w wyniku tego przyciagają lub odpychają się, przyciąganie wywołuje ruch,
- elektrostatyczne - pole elektryczne wywołuje przyciąganie się płytek (rodzaj kondensatora),
- magnetostrykcyjne - pole magnetyczne wywołuje zmianę wymiarów materiału ferromagnetycznego (zjawisko magnetostrykcyjne), tego typu głośniki stosowane są do otrzymywania ultradźwięków,
- piezoelektryczne - pole elektryczne wywołuje zmianę wymiarów materiału piezoelektrycznego, stosowane w głośnikach wysokotonowych i ultradźwiękowych,
- jonowe (bezmembranowe).
[edytuj] ze względu na przenoszone częstotliwości
Ze względu na przenoszone pasmo częstotliwości głośniki dzieli się na:
- szerokopasmowe od 70Hz do 17kHz
- niskotonowe (Subwoofery) od 20Hz do 5kHz
- średniotonowe od 150Hz do 10kHz
- wysokotonowe od 10kHz
- standardowe (montowany w sprzęcie RTV) od 30Hz do 6kHz
[edytuj] Oznaczanie głośników
Najważniejszymi parametrami technicznymi głośnika są:
- sposób działania
- pasmo przenoszenia
- wymiary
- maksymalna przenoszona moc sinusoidalna i muzyczna.
- impedancja (opór) cewki głośnika
Głośniki oznacza się kodem literowo cyfrowym określajacym powyższe parametry.
[edytuj] Polaryzacja głośnika
Polaryzacja głośnika jest umowną formą określenia kierunku przepływu prądu, który spowoduje wzrost ciśnienia powietrza w kierunku roboczym, dla przetwornika magnetoelektrycznego odpowiada to wypchnięciu cewki z pola magnesu i ruchowi membrany w kierunku pierścienia mocującego głosnik do obudowy.
Polaryzacja głośnika jest ważna przy budowaniu kolumn głośnikowych oraz zestawów nagłaśniających.
