Galut
Z Wikipedii
Galut (hebr. גלות) - wygnanie, wypędzenie Żydów z kraju (Palestyna, Izrael) i ich pobyt na obczyźnie.
Diaspora żydowska rozpoczęła się w VIII wieku p.n.e. - niewola babilońska, a następnie w 135, kiedy upadło powstanie Szymona Bar Kochba, a cesarz Hadrian wydał Żydom zakaz wstępu do Jerozolimy, w rezultacie czego zostali rozproszeni po całym Imperium Rzymskim.