Glóin (ojciec Gimlego)
Z Wikipedii
Glóin – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Hobbicie i Władcy pierścieni. Pewne informacje na jego temat zawarte są w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
Nie należy mylić tej postaci z inną – Glóinem, wcześniejszym królem krasnoludów.
- W angielskim oryginale – Glóin / Gloin[1]
- Przekład Marii Skibniewskiej – Glóin / Gloin
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Glóin
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Glóin
- Przekład Pauliny Braiter – Gloin
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Glóin (ur. 2783 rok Trzeciej Ery – zm. 15 rok Czwartej Ery) – krasnolud z Rodu Durina. Był synem Gróina i bratem Óina. Urodził się najpewniej w Dunlandzie. Być może brał udział w wojnie z orkami (2793 – 2799 Trzeciej Ery). Od 2802 roku zamieszkiwał w górach Ered Luin. Wziął udział w wyprawie Thorina II Dębowej Tarczy do Ereboru (2941 rok). Poznał wtedy Bilba Bagginsa. Glóin walczył w Bitwie Pięciu Armii. Pośród krasnoludów w odnowionym królestwie zajmował zapewne wysoką pozycję. W 3018 roku przybył do Rivendell. Podczas pobytu tam poznał Froda Bagginsa. Jako przedstawiciel swego plemienia razem z synem Gimlim uczestniczył w Naradzie Elronda. Najpewniej podczas Wojny o Pierścień walczył w bitwie o Dale.
Imię Glóin pochodzi z języka Nortów i znaczy w tej mowie Rozpalony[2].
[edytuj] Ekranizacja
W ekranizacji tej powieści (reżyseria Peter Jackson) pojawia się Glóin tylko w kilku krótkich scenach rady Elronda w Drużynie pierścienia i nie jest nawet wymieniony z imienia.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Ta forma tego imienia występuje w Hobbicie.
- ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staronordyckiego (glóin – rozpalony).
