Glenn Miller
Z Wikipedii
Glenn Miller (właśc. Alton Glenn Miller, ur. 1 marca 1904 w Clarinda w stanie Iowa, zm. 15 grudnia 1944), amerykański puzonista, aranżer, lider big bandu. Jedna z wybitniejszych postaci ze wywodzących się ze szkoły chicagowskiej.
Początkowo grał na puzonie w różnych orkiestrach jazzowych, potem zaczął aranżować i sprzedawać swoje aranże. Na prośbę Grega Nobla utworzył dla niego orkiestrę która przez jakiś czas sam prowadził.
W 1937 utworzył własny zespół, ale nie był z niego zadowolony. W 1938 stworzył nowy big band i tym razem odniósł sukces. Razem z orkiestrą wziął udział w dwu filmach "Sun Valley Serenade" (ang. Serenada w Dolinie Słońca) i "Orchestra Wives" (ang. Żony orkiestry) które bardzo przyczyniły się do popularyzacji jazzu w Europie, m.in. w Polsce.
W 1942 wstąpił do wojska i został liderem Reprezentacyjnej Orkiestry Sił Powietrznych USA w stopniu kapitana. Wraz z wojskiem przyjechał do Anglii. Oprócz big bandu prowadził także dużą orkiestrę dętą i orkiestrę smyczkową. Występował z zespołami w BBC grając swoje aranżacje jazzowe (i nie tylko) w audycjach nadawanych dla amerykańskich żołnierzy i całej okupowanej Europy.
Po wyzwoleniu Paryża miał zostać tam przeniesiony wraz z całą muzyczną infrastrukturą. 15 grudnia 1944, wcześniej niż jego muzycy wyleciał małym, jednosilnikowym samolotem do Francji. Samolot zaginął w nieznanych okolicznościach nad kanałem La Manche.
Orkiestra już bez swego lidera dała szereg koncertów w wyzwolonej Europie.
[edytuj] Największe przeboje
- Chatanooga Choo Choo
- Kalamazoo
- Moonlight Serenade
- In the Mood
- Little brown Jug
- St. Louis Blues March
