Goliat
Z Wikipedii
Goliat (heb. גָּלְיָת ) - postać biblijna, olbrzymi wojownik filistyński pochodzący z Gat, żyjący w XI wieku p.n.e.. Jego wzrost miał wynosić sześć łokci i jedną piędź, czyli ok. 3 metry.
Goliat wymieniony jest również w Koranie pod imieniem جالوت Ǧālūt.
Bratem Goliata był Lachmi z Gat, który zginął z rąk Elchanana syna Jaira w czasie wojny izraelsko-filistyńskiej za rządów Dawida.
[edytuj] Walka Dawida i Goliata
Przed bitwą Filistynów i Izraelitów Goliat wystąpił przed wojska i zapowiedział, że chce walczyć z jednym z Izraelitów. Jeśli Goliat by wygrał Izrealici staliby się niewolnikami filistyńskimi, jeśli zaś by przegrał - Filistyni niewolnikami Izraelitów.
Do walki zgłosił się Dawid, będący jeszcze chłopcem. Król Saul dał mu swoją zbroję, jednak Dawid nie umiał się w niej poruszać i do walki wyszedł bez osłony, uzbrojony jedynie w procę i 5 kamieni. Kiedy Dawid strzelił z procy w czoło Goliata, olbrzym upadł, a następnie Dawid wziął jego broń i odrąbał mu głowę.
Tekst biblijny: 1 Księga Samuela rozdz.17 (1 Sm, 17)
[edytuj] Uzbrojenie Goliata
Opis zbroi Goliata przedstawia zapewne najbogatsze ówczesne uzbrojenie. Opis ten może być przesadzony.
Według opisu biblijnego Goliat miał na sobie:
- hełm z brązu
- pancerz łuskowy z brązu ważący 5000 syklów (57 kg)
- nogawice z brązu
- zakrzywiony nóż z brązu
- włócznia „jak wał tkacki” z żelaznym grotem o masie 600 syklów (6840 g)
Dodatkowo przed nim szedł giermek niosący tarczę
 |
ojciec: ? |
Postać biblijna Występuje w księgach: 1Sm |
synowie: ? |
