Gustaw Bojanowski

Z Wikipedii

Gustaw Bojanowski (ur. 28 września 1889 w Gołuchowie - zm. 1957) - polski poeta i prozaik.

Absolwent Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie i Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na studiach dał się poznać jako utalentowany malarz, Józef Mehoffer proponował mu studia malarskie (Bojanowski odmówił). Od I wojny światowej w Ostrowie. Referendarz, wicestarosta, działacz społeczny, autor romansów. II wojnę światową spędził w Rumunii. Od tego czasu rozpoczyna się okres, w którym powstały najwartościowsze w twórczości autora teksty, w których zawarł wątki historyczne, odwoływał się do formy gawędy, przypowieści. Uhonorowany w Ostrowie ulicą swojego imienia.

• Rękopis dla wnuków 1955,
• Śladem wędrowników 1955,
• Tydzień w Antoninie 1956,
• Wskrzeszenie:
  • Koniec sielanki,
  • Rozbitki,
  • Pax,
• Łan pszenicy,
• Dookoła legendy,
• Rzecz o Mickiewiczu,
• Pochodnia.