Hedy Lamarr

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Hedy Lamarr w 1947

Hedy Lamarr (9 listopada 1913 - 19 stycznia 2000) to aktorka, słynna hollywodzka gwiazda filmowa i wynalazca.

Naprawdę nazywała się Hedwig Eva Maria Kiesler i była Austriaczką urodzoną we Wiedniu. Dzięki swej wielkiej urodzie po raz pierwszy wystąpiła w filmie w roku 1930. Wielkim echem odbił się jej film z 1933 Ekstaza nakręcony przez czeskiego reżysera Gustawa Machaty, gdzie wystąpiła nago. W tym czasie wywołało to wielki skandal. W 1933 wyszła za mąż za biznesmena Fritza Mandla, który jako zazdrosmy mąż próbował wykupić wszystkie kopie filmu Ekstaza, lecz mu się to nie udało. Mandl miał liczne znajomości w elitach ówczesnych władz i w ten sposób jego żona mogła poznać Mussoliniego i Hitlera. Mąż zajmował się produkcją uzbrojenia a zwłaszcza systemami łączności radiowej. Dzięki temu jego żona miała okazję zapoznać się z nowoczesną techniką i okazała się bardzo zdolna i utalentowana w tym kierunku.

W 1937 mając dość męża i jego faszystowskich przyjaciół rozwiodła się i uciekła do Londynu. Tutaj poznaje producenta filmowego Louisa Mayera, późniejszego współzałożyciela wytwórni filmowej Metro-Goldwym-Mayer (MGM), który zmienia jej nazwisko na Hedy Lamarr na cześć gwiazdy kina niemego Barbary La Marr i w 1938 trafiają do Hollywood.

Tutaj gra w wielu filmach aż do końca 1941. W 1942 zrywa kontrakt z MGM i poświęca się wraz z kompozytorem i swoim sąsiadem Georgem Antheilem badaniom nad opracowaniem systemu FHSS (ang. Frequency-hopping spread spectrum), polegającym na częstych skokowych zmianach częstotliwości nadawanego sygnału radiowego, który miał uniemożliwić przechwycenie i zakłócenie komunikacji z torpedami. Ze względów technicznych system nie znalazł wtedy zastosowania ale dziś jest powszechnie stosowany w sieciach radiowych standardu 802.11 i GSM. Na swój wynalazek oparty o mechaniczne przełączanie 88 częstotliwości, sterowane przez bęben z pianoli usyskali patent numer 2292387.

Po wojnie wraca na plan filmowy odnosząc liczne sukcesy. W 1966 wydała autobiografię Ekstaza i ja.

W 1973 dość nietypowy hołd aktorce oddał Mel Brooks nazywając imieniem "Hedy Lamarr" jednego z męskich bohaterów swej komedii Płonące siodła.

W roku 1998 twarz Lamarr pojawia się po raz pierwszy na opakowaniu i instrukcjach pakietu CorelDraw. Firma Corel Corporation została pozwana przez Lamarr do sądu o szkody związanie z nieautoryzowanym użyciem jej wizerunku. Sprawa została jednak rozwiązana polubownie i za nieznaną sumę, Corel uzyskał prawo do wyłącznego prawa na ten obraz na okres pięciu lat.

[edytuj] Filmy

1930 - Geld auf der Straße
1931 - Man braucht kein Geld
1931 - Koffer des Herrn
1931 - Blumenfrau von Lindenau
1932 - Ekstaza (Extase)
1938 - Algier (Algiers)
1938 - Hollywood Goes to Town
1939 - Lady of the Tropics
1940 - Gorączka nafty (Boom Town)
1940 - I Take This Woman
1940 - Towarzysz X (Comrade X)
1940 - Miracle of Sound
1941 - Bądź ze mną (Come Live with Me)
1941 - H.M. Pulham, Esq.
1941 - Kulisy wielkiej rewii (Ziegfeld Girl)
1942 - Crossroads
1942 - Tortilla Flat
1942 - White Cargo
1943 - Show Business at War
1943 - Heavenly Body
1944 - Experiment Perilous
1944 - Konspiratorzy (Conspirators)
1946 - Strange Woman
1947 - Dishonored Lady
1948 - Let's Live a Little
1949 - Samson i Dalila (Samson and Delilah)
1950 - Lady Without Passport
1950 - Copper Canyon
1951 - My Favorite Spy
1954 - Eterna femmina
1954 - Amante di Paride
1957 - Historia ludzkości (Story of Mankind)
1958 - Female Animal
1965 - Boginie miłości (Love Goddesses)
1975 - Brother, Can You Spare a Dime?
1977 - That's Action
1989 - Entertaining the Troops
1990 - Instant Karma
1990 - Hollywoodzkie wspomnienia - Hedy Lamarr (Hollywood Remembers - Hedy Lamarr)