Heinrich Müller
Z Wikipedii
Heinrich Müller (ur. 28 maja 1900 w Monachium, zm. prawdopodobnie 1945), zbrodniarz hitlerowski, szef Urzędu IV (Gestapo) w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy RSHA oraz SS-Gruppenführer.
Jeden z ludzi Reinharda Heydricha; jego kariera w SS rozwinęła się po tzw. nocy długich noży 30 czerwca 1934. Jako przywódca Gestapo Müller był odpowiedzialny tylko przed Heydrichem, a po jego śmierci Ernstem Kaltenbrunnerem.
Heinrich Müller był bezpośrednio odpowiedzialny za większość ze zbrodni hitlerowskich i był uczestnikiem konferencji w Wannsee. Jego podwładnym był Adolf Eichmann, który należał do głównych "architektów" planów Holocaustu.
Po zakończeniu wojny Müller zniknął i został uznany za zmarłego w 1945, jednak istnieją domysły, że został przejęty przez Amerykanów i służył CIA jako cenne źródło informacji wywiadowczej, lub w tzw. Organizacji Gehlena, służby wywiadowczej poprzedzającej Federalną Służbę Wywiadowczą (Informacyjną).
Istnieją także plotki, jakoby pod koniec wojny przeszedł na stronę Rosjan i uciekł do nich pod koniec kwietnia 1945. Podobno widziano go nawet w połowie lat pięćdziesiątych na honorowej trybunie w Moskwie podczas którejś z uroczystych parad pierwszomajowych. Prawdopodobnie jednak Muller popełnił samobójstwo w ostatniej kwaterze Gestapo w podziemiach kościoła św. Trójcy w Berlinie (relacja Hansa Baura, osobistego pilota Hitlera).
[edytuj] Przebieg służby
- lipiec 1918 - funkcjonariusz Wydziału VI (ds. ścigania przestępstw politycznych) monachijskiej Dyrekcji Policji w Bawarii
- marzec 1933 - pracownik monachijskiej centrali Bawarskiej Policji Politycznej
- początek 1934 - pracownik Centralnego Urzędu Policji krajowej
- koniec kwietnia 1934 - funkcjonariusz Centralnego Urzędu Policji krajowej i jednocześnie kierownik podwydziału II 1A (ds. zwalczania lewicowego radykalizmu) w Pruskim Tajnym Urzędzie Policji Państwowej
- lipiec 1934 - kierownik Wydziału II (ds. Krajowej Policji Politycznej) w Pruskim (od października 1936 w Niemieckim) Tajnym Urzędzie Policji Państwowej
- 27 września 1939 - szef Urzędu IV (Gestapo) w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy - RSHA
- od 1 maja 1945 - miejsce pobytu nieznane
[edytuj] Bibliografia
- Leszek Pawlikowicz, Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich służb specjalnych 1956-1964, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004
- Uwe Bahnsen, James O`Donnel Katakumba, Ostatnie dni w bunkrze Hitlera. Wydawnictwo De facto 2005