Henry Edward Bunbury

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Sir Henry Edward Bunbury, 7. baronet (4 marca 1778 w Londynie - 13 kwietnia 1860 w Barton Hall w hrabstiwe Suffolk), brytyjski wojskowy, najstarszy syn znanego karykaturzysty Henry'ego Williama Bunbury'ego i Catherine Horneck, córki kapitana Kane'a Hornecka.

Wykształcenie odebrał w Westminster School. W 1795 r. wstąpił do armii, do regimentu Coldstream Guards. W armii służył do 1809 r. i odznaczył się w bitwie pod Maidą w 1806 r. W latach 1809-1816 był podsekretarzem stanu w ministerstwie wojny i kolonii. W 1815 r. otrzymał awans na stopnień generała-majora i został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Łaźni. Był odpowiedzialny za poinformowanie Napoleona Bonaparte o jego zesłaniu na Wyspę Świętej Heleny. Niedługo później otrzymał awans na stopień generała-porucznika.

Po śmierci swojego stryja w 1821 r. został 7. baronetem Bunbury. W latach 1825-1826 był szeryfem Suffolk. W latach 1830-1832 był aktywnym członkiem Izby Gmin, w której zasiadał jako reprezentant okręgu Suffolk. Był członkiem Stowarzyszenia Starożytności. Napisał kilka książek historycznych.

4 kwietnia 1807 r. na Sycylii, poślubił Louisę Emilię Fox (zm. wrzesień 1828), córkę generała Henry'ego Edwarda Foxa i Marianne Clayton, córki Williama Claytona. Henry i Louisa mieli razem czterech synów:

Charles James Fox Bunbury (4 lutego 1809 - 18 czerwca 1886), 8. baronet
Edward Herbert Bunbury (8 lipca 1811 - 5 marca 1895), 9. baronet, członek Izby Gmin z okręgu Bury St Edmunds w latach 1847-1852, autor Historii starożytnej geografii
Henry William St Pierre Bunbury (2 września 1812 - 18 września 1875)
kapitan Richard Hanmer Bunbury (18 grudnia 1813 - 23 grudnia 1857), ożenił się z Sarah Sconce, miał dzieci