Homo novus
Z Wikipedii
Homo novus (łac. człowiek nowy), lekceważąca nazwa używana przez nobilów w starożytnym Rzymie na określenie człowieka, który pierwszy w swoim rodzie obejmował urząd dający mu prawo do zasiadania w senacie.
Urzędami tymi były magistratury cursus honorum (ścieżki zaszczytów), ich piastunowie (konsul, pretor, edyl kurulny, kwestor) mieli prawo zasiadać na krześle kurulnym.
Takim homo novus był np. Marek Tuliusz Cyceron, któremu, mimo poważania jakim się cieszył i przejścia całego cursus honorum, wypominano często niesenatorskie pochodzenie.
Już w starożytności określenie homo novus stało się synonimem dorobkiewicza, parweniusza.
Zobacz też
