Hydroksykarbamid
Z Wikipedii
| Hydroksykarbamid | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | N-hydroksymocznik | ||
| Inne nazwy | Hydroksykarbamid, handlowe: Hydroxycarbamid, Hydrea | ||
| Wzór chemiczny | CO2N2H4 | ||
| SMILES | C(=O)(N)NO | ||
| Masa molowa | 76,06 g/mol | ||
| Wygląd | krystaliczny, biały proszek | ||
| Numer CAS | 127-07-1 | ||
| Właściwości | |||
| Rozpuszczalność w wodzie | bardzo dobra | ||
| Temperatura topnienia | 145°C (418 K, uśredniona) | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
 |
|||
| Klasyfikacja UE | T - toksyczny | ||
| Zwroty ryzyka | R46, R61 | ||
| Zwroty bezpieczeństwa | S45, S53 | ||
| Numer RTECS | YT4900000 | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Hydroksykarbamid - lek działający przez hamowanie syntezy kwasów nukleinowych (DNA), w efekcie blokowania aktywności enzymu reduktazy rybonukletydowej, odpowiedzialnej za przekształcenie rybonukleotydów do deoksyrybonukleotydów. Działa swoiście na fazę S, wykazuje także działanie w fazie G2 cyklu komórkowego. Związek organiczny należący do grupy amidów.
[edytuj] Zastosowanie
Hydroksykarbamid jest stosowany w terapii nowotworów głowy i szyi, raka jajnika, czerniaka, przede wszystkim jednak w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej (granulocytowej) (CML) opornej na Busulfan i innych zespołów mieloproliferacyjnych (czerwienica prawdziwa).
[edytuj] Działania uboczne
Nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, anoreksja, zapalenia jamy ustnej, zaburzenia oddawania moczu, mielosupresja, łysienie, gorączka, zaburzenie czynności nerek (na ogół krótkotrwałe).
[edytuj] Informacje dodatkowe
Lek przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Powoduje zmniejszenie stężenia żelaza i zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Należy zachować ostrożność w przypadku leczenia skojarzonego z radioterapią. W trakcie leczenia kontrolować czynność wątroby i nerek.
