Idź i patrz
Z Wikipedii
Idź i patrz | |
Oryginalny tytuł | Иди и смотри |
Gatunek filmu | dramat |
Kraj | ZSRR |
Data premiery | 1985 |
Czas trwania | 146 min. |
Reżyseria | Elem Klimow |
Scenariusz | Aleś Adamowicz i Elem Klimow |
Główne role | Aleksiej Krawczenko, Olga Mironowa |
Muzyka | Oleg Janczenko |
Produkcja | Mosfilm i Bielarusfilm |
Język | rosyjski |
Nagrody | Grand Prix i Nagroda FIPRESCI Festiwalu Filmowego w Moskwie 1985 |
Strona IMDb |
Idź i patrz (tytuł oryginalny Иди и смотри) - radziecki film fabularny z 1985 roku w reżyserii Elema Klimowa.
Akcja filmu rozgrywa się w 1943 w kilku wioskach okupowanej przez wojska niemieckie Białorusi. Bohaterem jest chłopiec, który przechodząc przez piekło na ziemi, staje się świadkiem i ofiarą niewyobrażalnych okrucieństw, które miały miejsce w czasie walk z partyzantką i pacyfikacji białoruskich wsi.
Film jest oparty na opowiadaniach białoruskiego pisarza Alesia Adamowicza, które są literackim obrazem rzeczywistych zbrodni wojennych na Białorusi.
Dramaturgia filmu jest przerywanym, narastającym koszmarem, w którym znajduje się wbrew swej woli główny bohater. Horror, przez który przechodzi chłopiec, przywodzi go na krawędź szaleństwa. Przez podobny spektakl grozy przechodzą widzowie filmu. Zgodnie z tytułem reżyser każe widzom, aż do granic bólu, oglądać i uczestniczyć w okrucieństwie wojny.
Wymowa filmu stawia go wśród najlepszych w historii światowej kinematografii filmów antywojennych.
Tytuł jest nawiązaniem do 6 rozdziału Apokalipsy św. Jana:
...и я услышал одно из четырех животных, говорящее как бы громовым голосом: иди и смотри.
...usłyszałem pierwsze z czterech Zwierząt mówiące jakby głosem gromu: "Przyjdź!" i ujrzałem...
Po nakręceniu filmu Idź i patrz Klimow nie stworzył żadnego nowego filmu, ponieważ jak stwierdził "wszystko co chciał osiągnąć w filmie już zrobił".
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Chłopiec o imieniu Flora znajduje karabin, co pozwala mu na przyłączenie się do oddziału partyzanckiego. U partyzantów poznaje i zakochuje się w swojej rówieśniczce Głaszy (Olga Mironowa). Podczas bombardowania oddziału partyzanci uciekają do rodzinnej wioski. Została ona spacyfikowana przez Niemców, były tam puste domy, a wszyscy mieszkańcy zostali wymordowani. Flora w poszukiwaniu żywności udaje się do innej wsi, która zostaje otoczona przez hitlerowców. Rozpoczyna się eksterminacja, w trakcie której mieszkańcy wsi zostają spaleni żywcem w drewnianej cerkwi. Ostatecznie Niemcy giną w zasadzce zastawionej na nich przez partyzantów.