Iwan Wahylewycz
Z Wikipedii
Iwan Wahyłewycz, ukr. Іван Вагилевич, (ur. 2 września 1811, zm. 10 maja 1866) – ukraiński romantyk (pisał po ukraińsku i polsku), ksiądz greckokatolicki, historyk, etnograf, folklorysta, działacz "Ruskiej Trójcy", tłumacz, od 1851 kustosz biblioteki Ossolineum.
Autor gruntownej naukowej interpretacji Słowa o pułku Igora (napisanej w j. polskim), zarysu historii literatury ukraińskiej Zamitky o rus'kij literaturi, pracy Pys'mennyky Polszczi-ukrajinci (Pisarze Polski - Ukraińcy), prac o słowiańskiej symbolice i demonologii. Redaktor ukraińskiej gazety Dnewnyk rus’kyj (1848). Prowadził korektę Słownika Lindego.
Studiował w seminarium duchownym we Lwowie. Mieszkał w skromnych warunkach w parterowym domku w ogrodzie Ossolińskich. Za przywiązanie do kultury polskiej i działalność w "Ruskim Soborze" był ostro atakowany przez świętojurców. Uważał, że pamiątki minionych lat mają olbrzymie znaczenie wychowawcze, a ludowe dumy i pieśni dają wiarę i nadzieję w rychłe zwycięstwo i odzyskanie wolności przez Ukrainę.
