Józef Karol Potocki
Z Wikipedii
Józef Karol Potocki (pseud. Marian Bohusz, ur. 16 listopada 1854 w Prużanach, zm. 1898 lub 1899 w Warszawie) - pisarz i publicysta polski; brat Antoniego, literata i krytyka.
Jeden z najwybitniejszych i najszlachetniejszych publicystów swego czasu, współpracował w „Prawdzie” Świętochowskiego i innych czasopismach, od roku 1886 wraz z Janem Ludwikiem Popławskim założył i redagował „Głos” (warszawski). Za krzewienie uczuć patriotycznych prześladowany przez rząd rosyjski. Został uwięziony i zesłany w 1894 roku.
[edytuj] Twórczość
Drukował w czasopismach poezje o mocnym zacięciu satyrycznym i o podniosłym tonie oraz liczne artykuły i studia społeczne, których wybór pod tytulem „Współzawodnictwo i współdziałanie” (1900, nowe wyd. 1907) oraz ,, Listy do księcia Uchtomskiego (1897). Tłumaczył pisarzy obcych: Spencera, Sully'ego, Taylora i Ribota.
