Józefina-Szarlotta
Z Wikipedii
Joséphine-Charlotte Ingeborg Elisabeth Marie-José Marguerite Astrid (ur. 11 października 1927 w Brukseli, zm. 10 stycznia 2005) – księżniczka Belgów i Sachsen-Coburg-Gotha, żona wielkiego księcia Luksemburga - Jana, matka wielkiego księcia Luksemburga - Henryka.
Była córką księcia Leopolda i księżniczki Astrid; jej rodzice wstąpili w 1934 na tron Belgii. Matka, królowa Astrid, zginęła w 1935 w wypadku samochodowym. Braćmi Josephine-Charlotte byli późniejsi królowie Belgów:
Kształciła się w pałacu królewskim u prywatnych nauczycieli. W 1944 wraz z braćmi i drugą żoną ojca została wywieziona do Niemiec, gdzie pozostawała w areszcie domowym do maja 1945. Po wojnie studiowała w Genewie, m.in. psychologię dziecięcą u Jeana Piageta. Po powrocie do Belgii wykonywała liczne obowiązki członka rodziny królewskiej, zajmując się głównie sprawami społecznymi i sztuką.
9 kwietnia 1953 poślubiła księcia Jana, następcę tronu luksemburskiego. Była matką pięciorga dzieci: Marii-Astrid (ur. 17 lutego 1954), Henryka (ur. 16 kwietnia 1955), bliźniaków Jana i Małgorzaty (ur. 15 maja 1957), Guillaume (ur. 1 maja 1963). 12 listopada 1964 jej mąż (po abdykacji matki) wstąpił na tron Luksemburga, panował do 2000, kiedy sam również abdykował na rzecz syna Henryka.
W ramach obowiązków panującej kierowała Młodzieżowym Czerwonym Krzyżem Luksemburga w latach 1959-1970, a także Luksemburskim Komitetem dorosłego Czerwonego Krzyża (od 1964). Opiekowała się wieloma organizacjami ds. opieki zdrowia, pomocy dzieciom i rodzinie.
