Jacques de Vaucanson
Z Wikipedii
Jacques de Vaucanson (ur. 24 lutego 1709 w Grenoble, Francja - zm. 21 listopada 1782 w Paryżu) - wynalazca francuski; syn rękawicznika; symbol nowoczesnego inżyniera wieku Oświecenia. Wywarł znaczny wpływ na fizykę i nauki przyrodnicze. Ukończył szkołę Jezuitów, następnie wstąpił do zakonu Franciszkanów.
W 1738 roku przedstawił publicznie Akademii Nauk swój pierwszy automat - "Flecistę". Później skonstruował "Gracza na tamburynie" oraz słynną "Kaczkę" (wszystkie trzy sprzedał w roku 1743; "Flecista" i "Gracz na tamburynie" zostały zniszczone w toku rewolucji francuskiej, "Kaczka" trafiła do Niemiec). Dokonał też wielu innych znaczących wynalazków - m. in. wynalazł giętką rurę z indyjskiego kauczuku.
W roku 1741 rozpoczął pracę jako inspektor francuskiego przemysłu jedwabniczego, który całkowicie zreorganizował, i to w warunkach silnej konkurencji ze strony Anglii i Szkocji. Udoskonalił sam proces produkcyjny, a także usprawnił używane maszyny. Używał kart dziurkowanych M. Falcona do automatyzacji produkcji; zastąpił je później specjalnie przygotowanym walcem metalowym, którego użycie umożliwiło cykliczne wykonywanie pewnych operacji.
W roku 1746 został członkiem Francuskiej Akademii Nauk.
Jest uważany za jednego z ojców nowoczesnego tkactwa. Jego konstrukcje (automaty, programowanie warsztatów tkackich) należą także do historii informatyki.
