Jadwiga (córka Władysława II Jagiełły)
Z Wikipedii
Jadwiga, (ur. 8 kwietnia 1408, zm. 8 grudnia 1431) - córka Władysława II Jagiełły i jego drugiej żony Anny Cyllejskiej. W 1413 na zjeździe w Jedlnie została ogłoszona oficjalnie dziedziczką tronu polskiego, a to ze względu na brak męskiego potomstwa jej ojca.
Od 1419 swatana z Bogusławem IX księciem słupskim i równocześnie, wobec niezdecydowania strony pomorskiej, z Fryderykiem, synem elektora brandenburskiego Fryderyka I Hohenzollerna. W kwietniu 1421 doszło do zawarcia układu między Polską a Brandenburgią, na mocy którego miało dojść do ślubu Jadwigi z Fryderykiem, w momencie osiągnięcia przez tego ostatniego lat sprawnych, tj. około 1427. Również w jego wyniku Fryderyk miał przybyć jak najszybciej do Polski, by zapoznawać się z językiem i obyczajami. Jakoż, już 12 kwietnia 1422 młody narzeczony księżniczki przybył do Polski. Wobec tak szybkiego działania strony brandenburskiej, zaktywizowało się ponownie stronnictwo księcia słupskiego — w osobach cesarza Zygmunta Luksemburskiego oraz króla Danii, Szwecji i Norwegii - Eryka Pomorskiego, kiedy obaj wzięli udział w uroczystościach koronacyjnych czwartej żony ojca Jadwigi — Zofii (Sonki) Holszańskiej.
Wobec urodzenia się jednak synów król Władysław II Jagiełło nie spieszył się z wyborem kandydata. O rękę królewny starał się także na początku lat 30. XV w. dla swego syna Janus, król Cypru, jednak starania te nie zostały uwieńczone sukcesem, bowiem Jadwiga nagle zmarła.
O jej otrucie była oskarżana macocha — Zofia, jednak wydaje się, że królewna zawsze była słabowita i śmierć mogła nastąpić w następstwie jakiejś choroby.
[edytuj] Bibliografia
- Łowmiański H., Polityka Jagiellonów, Poznań 2006. ISBN 83-7177-401-X
- Tęgowski J., Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań - Wrocław 1999. ISBN 83-913563-1-0
- Wdowiszewski Z., Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Kraków 2005. ISBN 83-918497-2-4
