Jama nosowa
Z Wikipedii
Jama nosowa (łac. cavum nasi) to przestrzeń ograniczona powierzchnią wewnętrzną nosa zewnętrznego oraz kośćmi twarzoczaszki. Jama nosowa wyścielona jest unaczynnioną błoną śluzową z nabłonkiem wielowarstwowym migawkowym, zawierającym liczne komórki śluzowe.
Wyróżniamy jamę nosową właściwą ograniczoną od przodu nozdrzami przednimi (łac. nares), od tyłu łączącą się zaś z częścią nosowa gardła przez nozdrza tylne (łac. choane). Każda z obu jam nosowych ma cztery ściany: górną, dolną, przyśrodkową i boczną. Ze ściany bocznej do światła jamy nosowej wystają trzy lub cztery małżowiny nosowe:górna, środkowa i dolna oraz ewentualnie najwyższa. Pod nimi znajdują się przewody (przewód nosowy górny, środkowy i dolny), które łączą się w jeden przewód nosowo-gardłowy, który z kolei łączy się z częścią nosową gardła. Do przewodów maja ujście zatoki przynosowe znajdujące się w trzonach kości czaszki. Jamę dzieli na dwie części przebiegająca strzałkowo przegroda nosowa (septum nasi) składająca się z części kostnej i chrzęstnej.
[edytuj] Oddychanie
W oddychaniu jama nosowa pełni rolę filtra. Powietrze dostające się do niej jest ogrzewane, nawilżane oraz filtrowane z drobnoustrojów oraz kurzu. Jest to możliwe ze względu na występowanie w jamie nosowej dużej ilości nabłonka wielowarstwowego migawkowego, z licznymi komórkami śluzowymi. Z tego powodu zdrowsze jest oddychanie poprzez nos niż przez usta. Wdychane powietrze z jamy nosowej przenosi się do gardła.
[edytuj] Zmysł węchu
Receptory węchowe umieszczone są w jamie nosowej - u gatunku ludzkiego jest to 5 cm² urzęsionego nabłonka węchowego, tworzącego pole węchowe.
[edytuj] Zatoki
Ujścia zatok:
- zatoka szczękowa do przewodu nosowego środkowego
- zatoka czołowa do przewodu nosowego środkowego
- komórki sitowe przednie do przewodu nosowego środkowego
- zatoka klinowa do przewodu nosowego górnego
- komórki sitowe tylne do przewodu nosowego górnego.
Zatoki wysłane są błoną śluzową taką jak jama nosowa, lecz błona zatok jest cieńsza.
