James Stanhope, 1. hrabia Stanhope
Z Wikipedii
James Stanhope, 1. Earl Stanhope (ur. 1673, zm. 5 lutego 1721 w Londynie), generał brytyjski walczący w wojnie o sukcesję hiszpańską.
W 1712 porzucił karierę wojskową, by zająć się polityką. W 1714 mianowany sekretarzem stanu (departament południowy). Jego dziełem był utworzony w 1718 "poczwórny sojusz" Anglii, Francji, Austrii i Holandii. Stanhope może być śmiało uważany za jednego z największych brytyjskich mężów stanu, ponieważ od chwili ustanowienia "poczwórnego sojuszu" (Quadruple Alliance) nastała epoka francusko-brytyjskiego arbitrażu w Europie (zamiast dawnego francusko-austriackiego), a Wielka Brytania stała się mocarstwem. Sojusz ten zażegnał wszelkie niebezpieczeństwa dla Wielkiej Brytanii na okres około 20 lat. Robert Walpole, który przejął władzę w 1721 roku, starał się utrzymać w polityce zagranicznej i sytuacji miedzynarodowej ten idealny stan, w jakim zostawił go Stanhope.
Wraz z wyniosłym Earlem Sunderland Stanhope kontrolował brytyjską scenę polityczną. Mimo że nie miał zbyt silnej pozycji w parlamencie (za to Jerzy I Hanowerski go bardzo cenił), dopiero po jego śmierci udało się Walpole'owi przejąć władzę.
