Jan Bogumił Freyer
Z Wikipedii
Jan Bogumił Freyer (ur. 8 lutego 1778 w Siedlcach, zm. 18 listopada 1828 w Warszawie) - lekarz, społecznik, profesor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Był synem królewskiego aptekarza nadwornego z Siedlec, pochodzącego z Saksonii Jana Jerzego (Johanna Georga) Freyera. Ożenił się z Karoliną Wilhelminą Hermann a po jej śmierci (1813), z Fryderyką Joanną Hermann.
Ukończył gimnazjum w Toruniu, a w 1797 rozpoczął studia na wydziale filozoficznym i lekarskim na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu, kontynuował studia medyczne na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uzyskał dyplom w 1802. Powrócił do Siedlec i prowadził prywatną praktykę lekarską do 1807, kiedy został powołany przez ks. Konstantego Adama Czartoryskiego na lekarza nadwornego do Międzyrzecza Podlaskiego. W 1809 przeniósł się do Warszawy gdzie objął w 1813 stanowisko lekarza miasta Warszawy a od 1816 lekarza departamentowego. Od 1811 był wykładowcą Szkoły Lekarskiej a następnie Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego i w 1819 uzyskał tytuł profesora. Od 1818 był dziekanem wydziału lekarskiego a także kierował Kliniką Chorób Wewnętrznych. Prowadził aktywną działalność społeczną, był prezesem Rady Ogólnej Lekarskiej, członkiem Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Pozostawił cenny dorobek naukowy w dziedzinie medycyny, głównie podręczniki dla studentów. "Materya medyczna, czyli nauka o sposobie stosowania środków lekarskich" i "Terapia szczegółowa" w języku łacińskim. W roku 1823 otrzymał dziedziczne szlachectwo Królestwa Kongresowego z herbem Jerzysław, ku czci także jego ojca. Wybitnym lekarzem był również jego syn Jan Karol (* 1808 - † 1867), którego syn Antoni (* 1845 - † 1917), farmaceuta, zasłużył się m.in. jako jeden z założycieli Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Potomkowie Jana Bogumiła piastowali wysokie stanowiska w przemyśle farmaceutycznym w Kongresówce (zakłady Ludwik Spiess i Synowie w Tarchominie, ob. Polfa). Rodzinny grobowiec Freyerów znajduje się na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie, jest tam także przeniesiony z Siedlec nagrobek Jana Jerzego (Aleja 7 nr 34).
[edytuj] Bibliografia
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989
- Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, T.3, Warszawa 1935
