Janusz Haman
Z Wikipedii
Janusz Haman (ur. 29 czerwca 1923 w Wiesbaden) - polski specjalista z zakresu mechanizacji rolnictwa i budowy maszyn rolniczych, twórca dyscypliny inżynieria rolnicza w Polsce, profesor Akademii Rolniczej w Lublinie i SGGW-AR, członek PAN.
Studiował na Akademii Górniczej w Krakowie, Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej. W 1956 uzyskał stopień kandydata nauk technicznych, w 1960 habilitował się w dziedzinie nauk rolniczych, w 1963 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1970 profesora zwyczajnego. W latach 1949-1950 pracował na Akademii Górniczej w Krakowie (od 1949 Akademia Górniczo-Hutnicza), 1950-1953 na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1953-1955 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1955 w Akademii Rolniczej w Lublinie (do 1972 Wyższa Szkoła Rolnicza). Na tej ostatniej uczelni kierował Katedrą Mechanizacji Rolnictwa oraz Instytutem Mechanizacji Rolnictwa, w latach 1977-1980 pełnił funkcję dziekana Wydziału Techniki Rolnej i Leśnej. W latach 1983-1990 był profesorem SGGW w Warszawie.
Od 1969 członek-korespondent, od 1980 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, był m.in. przewodniczącym Komitetu Techniki Rolniczej, członkiem Prezydium PAN oraz sekretarzem Wydziału V Akademii (Nauk Rolniczych i Leśnych). Otrzymał doktoraty honoris causa Akademii Rolniczych w Lublinie i Warszawie. Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Prowadził badania i prace głównie z mechaniki gleby i teorii maszyn rolniczych.
Ważniejsze publikacje:
- Bernacki H., Haman J., Kanafojski Cz. Teoria i konstrukcja maszyn rolniczych. Warszawa PWRiL, 1968.
- Byszewski W., Haman J. Gleba-maszyna-roślina. Warszawa PWN, 1977.
Źródła:
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1993.
- Członkowie Polskiej Akademii Nauk. Informator, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1984.
