Jaskinia Szachownica
Z Wikipedii
Jaskinia Szachownica znajduje się na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej, w granicach rezerwatu przyrody Szachownica.
Jest to kompleks 5 jaskiń powstały w wyniku dewastacji jednej dużej jaskini podczas wydobywania kamienia wapiennego. Długość korytarzy około 1000 metrów. Główny otwór wejściowy znajduje się na wysokości 215 m. npm, pod Krzemienną Górą. System jaskiniowy Szachownicy został odsłonięty w trakcie eksploatacji kamienia. Wyrobisko kamieniołomu przecina Krzemienną Górę w kierunku północ - południe na długości 150 metrów, pasem o szerokości 50 metrów. Eksploatacja spowodowała zniszczenie znacznej części korytarzy i przekształcenie dużego fragmentu jaskini w szerokie na 10-15 metrów korytarze, z całkowitą utratą pierwotnego charakteru. Eksploatacja trwała tutaj do 1962 roku. Przypuszcza się, że długość pierwotnie pojedynczej jaskini mogła znacznie przekraczać 2 kilometry.
Nazwę jaskini zasugererowało przecinanie się jej korytarzy częstokroć pod kątem prostym. Nazwana i pierwszy raz przebadana została w 1972 roku. Naturalne korytarze przeważnie o przebiegu poziomym.
Jest to jaskinia proglacjalna, utworzona przez wody topniejącego lodowca. Młody wiek geologiczny (ok. 10,5 tys. lat) sprawia, że brak tu większych form naciekowych.
Miejsce masowej (ponad 1000 osobników) zimowej hibernacji nietoperzy wielu gatunków, w tym nocka dużego.
[edytuj] Szachownica I
Główna jaskinia kompleksu. Łączna długość korytarzy około 600 metrów. Położona pod wschodnią częścią Krzemiennej Góry. Oś stanowi poszerzony w wyniku eksploatacji górniczej korytarz położony na linii wschód - zachód, z obszernymi wejściami na obu końcach. Gruz wapienny na dnie to pozostałość prac wydobywczych i postępującej później dewastacji.
[edytuj] Szachownica II
Łączna długość korytarzy około 200 metrów. Położona pod zachodnią częścią Krzemiennej Góry. Wejście silnie zerodowane.
[edytuj] Szachownica III-V
Mniejsze jaskinie wchodzące w skład kompleksu Szachownicy, położone w jego południowej części.
