Wyżyna Woźnicko-Wieluńska
Z Wikipedii
| Wyżyna Woźnicko-Wieluńska | |
| Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa |
| Prowincja | Wyżyny Polskie |
| Podprowincja | Wyżyna Śląsko-Krakowska |
| Makroregion | Wyżyna Woźnicko-Wieluńska |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: woj. opolskie woj. śląskie woj. łódzkie |
Wyżyna Woźnicko-Wieluńska (341.2). Zajmuje powierzchnię 3740 km2. Od północy graniczy z Niziną Południowowielkopolską, od wschodu z Wyżyną Małopolską i Wyżyną Krakowsko-Częstochowską, od południa z Wyżyną Śląską i od zachodu i południowego zachodu z Niziną Śląską. Najwyżej wznosi się na południu, gdzie wysokość przekracza 350 m n.p.m. i opada ku północy do 220–300 m n.p.m. W jej rzeźbie zaznaczają się trzy pasma wzniesień - progi, odpowiadające wychodnia bardziej odpornych skał górnego triasu i jury. Zapadają one monoklinalnie ku północo-wschodowi, kryjąc się pod pokrywa osadów trzeciorzędowych i czwartorzędowych. Subsekwentne obniżenie między progami wypełniają osady plejstoceńskie, głównie ze zlodowaceń środkowopolskich. Obszar znajduje się w dorzeczu Odry. Jest rozcinany przez doliny Warty i jej dopływów.
Wyżyna Woźnicko-Wieluńska dzieli się na mezoregiony: Wyżyna Wieluńska, Obniżenie Liswarty-Prosny, Próg Woźnicki, Próg Herbski, Obniżenie Górnej Warty i Obniżenie Krzepickie.
