Jerzy Jodłowski
Z Wikipedii
Jerzy Jodłowski (ur. 18 czerwca 1909 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 2000 tamże), prawnik i polityk.
Ukończył studnia prawnicze na UW w 1931. W latach 1937-1944 był adwokatem. Później był więźniem obozów koncentracyjnych Gross-Rosen i Mauthausen-Gusen. Po wojnie - dyrektorem departamentu w Ministerstwie Sprawiedliwości, a w latach 1949-1967 sędzia Sądu Najwyższego. Od 1947 do 1950 - zastępca profesora Uniwersytetu Łódzkiego, a od 1951 profesor postępowania cywilnego na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1961-1965 dziekan wydziału prawa.
Od 1956 przewodniczył Komisji ds. Reformy Sprawa Cywilnego. Był współtwórcą kodeksu postępowania cywilnego z 1964.
W latach 1949-1959 - przewodniczący Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich.
Znany również jako wybitny specjalista międzynarodowego postępowania cywilnego. Wykładał m.in. w Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego (Les conventions relatives à la prorogation et à la dérogation à la compétence internationale en matière civile) (1974). Doktor honoris causa Uniwersytetu w Dijon.
Od 1945 należał do Stronnictwa Demokratycznego. Był m.in. wiceprzewodniczącym CK SD (1956-1958), posłem do KRN i Sejmu (1947-1965 - w latach 1952-1956 był przewodniczącym Komisji Spraw Ustawodawczych, 1957-1965 przewodniczącym Komisji Wywiaru Sprawiedliwości, a w latach 1961-1965 wicemarszałkiem i przewodniczącym Klubu Poselskiego SD).
Opublikował m.in. Postępowanie cywilne - część ogólna (1958), współautor; Postępowanie cywilne (1979, wspólnie ze Zbigniewem Resichem).
Jego uczniem jest m.in. profesor Tadeusz Ereciński.
Profesor Jodłowski był dwukrotnie żonaty, najpierw z Eugenią Krassowską, a po jej śmierci z prof. Teresą Misiuk.
