Johan Bojer
Z Wikipedii
Johan Bojer (ur. 6 marca 1872, zm. 3 lipca 1959), wybitny norweski epik, który swoimi utworami reprezentował nurt realizmu w literaturze norweskiej.
Jego twórczość jest związana z rodzinną miejscowością Trøndelag, w której spędził swoje dzieciństwo i młodość. W latach 1885 - 1915 mieszkał w Paryżu. Zadebiutował literacko w roku 1893, jednakże sławę przyniosły mu dopiero powieści wydane w latach dwudziestych XX wieku. Największym uznaniem cieszyły się: Den siste viking (1921, Ostatni wiking) - wydanie polskie 1948 i 1949; Vor egen stamme (1924, Nasz ród) oraz Folk ved sjøen (1929, Lud nad morzem). Powieść "Ostatni wiking" przedstawia życie norweskich rybakow i chłopów, ciężki los rodzin chałupniczych. Jest to opowieść o ludziach silnej woli, uparcie dążących do swoich celów.
Od 1919 osiedlił się pod Oslo. Tam zmarł 3 lipca 1959.