Kałusz
Z Wikipedii
Kałusz (ukr. Калуш) – miasto na Ukrainie, stolica rejonu w obwodzie iwanofrankiwskim, 67,7 tys. mieszkańców (szacunek na 2006), dekanat halicki.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] XVI - XVII w.
Prawa miejskie od 1549. Zwycięskie bitwy wojsk polskich: z Tatarami w 1672 i z Turkami w 1675. W II Rzeczypospolitej stolica powiatu w województwie stanisławowskim.
[edytuj] II wojna światowa
Druga wojna światowa wstrząsnęła życiem mieszkańców Kałusza, wśród których przeważali górnicy, kupcy, rzemieślnicy. Sowieci zajęli miasto ok. 21 września i wywieźli w 1940 roku w głąb Rosji przeważnie polskich mieszkańców miasta. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej 22.VI.1941 r. Niemcy zajęli Kałusz. W październiku 1941 r. dokonali morderstw tysięcy Żydów z Kałusz i okolic. W kwietniu 1942 r. Żydów z getta w Kałuszu wywieźli do Bełżca. W sierpniu 1942 r. getto w Kałuszu zostało zlikwidowane, a część Żydów przeniesiono do Stanisławowa. Zaciąg Ukraińców do dywizji S.S. Galizien organizował w Kałuszu Ukrainiec Izydor Pigulak. Dnia 3 listopada 1943 r. Niemcy rozstrzelali w Kałuszu 18 ukraińskich uczniów szkoły handlowej, a dnia 6 maja 1944 r. Niemcy rozstrzelali 42 Ukraińców. W roku 1945 polskich mieszkańców Kałusza przesiedlono do PRL.
[edytuj] Ludzie związani z miastem
- August Aleksander Czartoryski
- Jakub Sobieski
- Jan "Sobiepan" Zamoyski
- Tomasz Zamoyski
- Emil Krcha
- Jonasz Stern
[edytuj] Pobliskie miejscowości
- Halicz
- Rożniatów
- Stanisławów
- Wojniłów
