Województwo stanisławowskie
Z Wikipedii
Województwo stanisławowskie – województwo w okresie II Rzeczypospolitej (1938).
- Powierzchnia: 16,9 tys. km²
- Ludność - 1 339 191 (rok 1921), 1 480 000 (rok 1931)
- Ukraińcy 68%
- Polacy 23%
- Żydzi 7%
- Stolica województwa: Stanisławów
- Główne miasta: Kołomyja, Daszawa, Zabłotów
Powiaty:
- Dolina (2397 km²)
- Horodenka (849 km²)
- Kałusz (1137 km²)
- Kołomyja (1339 km²)
- Kosów (1839 km²)
- Nadwórna (2472 km²)
- Rohatyn (1147 km²)
- Stanisławów (1249 km²)
- Stryj (2081 km²)
- Śniatyń (567 km²)
- Tłumacz (934 km²)
- Żydaczów (883 km²)
Zamieszkiwali tu głównie Ukraińcy, ale w samym Stanisławowie dominowali Polacy. Północ województwa było raczej gęsto zaludnione w przeciwieństwie do Pokucia.
[edytuj] Wojewodowie stanisławowscy w II Rzeczypospolitej
- Edmund Jurystowski 21 października 1921 – 18 sierpnia 1925
- Aleksander Des Loges 18 sierpnia 1925 – 25 października 1926
- Władysław Korsak 18 grudnia 1926 – 12 września 1927
- Aleksander Morawski 28 października 1927 – 30 października 1928
- Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski 30 października 1928 – 29 sierpnia 1930
- Zygmunt Jagodziński 3 września 1930 – 1 lutego 1936 (p.o. do 2 lutego 1931)
- Mieczysław Starzyński 11 lutego 1936 – 22 czerwca 1936 (p.o.)
- Jan Sawicki 23 czerwca 1936 – Lipiec 1936
- Stefan Pasławski 14 lipca 1936 – 20 stycznia 1939
- Stanisław Jarecki 20 stycznia 1939 – 2 września 1939
Współczesny obwód iwanofrankowski na Ukrainie posiada bardzo podobne granice do przedwojennego województwa stanisławowskiego (jest niewiele mniejszy)
białostockie • kieleckie • krakowskie • lubelskie • lwowskie • łódzkie • nowogródzkie • poleskie • pomorskie • poznańskie • stanisławowskie • autonomiczne śląskie • tarnopolskie • warszawskie • wileńskie • wołyńskie • Warszawa
- Zobacz też:
