Karabin SKS
Z Wikipedii
Samozariadnyj Karabin Simonowa (SKS) | |
![]() |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Producent | karabin samopowtarzalny |
Historia | |
Prototypy | 1944 - 1945 |
Produkcja seryjna | 1945 - ?? |
Dane techniczne | |
Kaliber | 7,62 mm |
Nabój | 7,62 x 39 mm wz. 43 |
Magazynek | stały, 10-nab. |
Wymiary | |
Długość | 1020 mm (z bagnetem złożonym) 1260 mm (z bagnetem rozłożonym) |
Długość lufy | 520 mm |
Masa | |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 735 m/s |
Szybkostrzelność praktyczna | 35-40 strz./min |
Samozariadnyj Karabin Simonowa (SKS), (Самозарядный Карабин Симонова,СКС) - karabin samopowtarzalny kal. 7,62 mm, konstrukcji radzieckiej, skonstruowana pod koniec II wojny światowej.
[edytuj] Historia
W 1943 roku, do radzieckich laboratoriów badawczych trafiły pierwsze egzemplarze niemieckiej broni na nabój pośredni. Były to karabinki MKb-42 i MP-43. Był to namacalny dowód sensowności idei lekkiej broni maszynowej. Szybko powrócono do przerwanych z powodu wojny prac nad radzieckim nabojem pośrednim i dokończono je w ciągu zaledwie roku. Powstał nabój pośredni wz. 1943 (7,62x39mm). W 1944 roku rozpisano konkurs na konstrukcję karabinka strzelającego nowym nabojem. Z pięciu propozycji do produkcji wybrano karabinek Simonowa, zwany też SKS (Самозарядный Карабин Симонова).
Na przełomie 1944 i 1945 wyprodukowano krótką ich serię. Z dobrym efektem sprawdzono je w warunkach bojowych na odcinku 1 Frontu Białoruskiego.
W 1948 nowy karabinek wprowadzono do uzbrojenia Armii Radzieckiej.
[edytuj] Służba
Karabinki Simonowa produkowano w ZSRR tylko przez kilka lat. Do czasu pełnego wprowadzenia do produkcji i uzbrojenia karabinka AK. Wyprodukowane karabinki przekazano wówczas armiom sojuszniczym, głównie w Azji. Były także produkowane w Chinach (kb typ 56 i kb typ 68), Jugosławii (kb wz.59/66) i NRD (karabiner M).
Niewielką ilość karabinków SKS otrzymało Wojsko Polskie. Pod oznaczeniem 7,62 mm ksS, są one używane w Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.
Po II wojnie światowej karabin był uzywany podczas wojny koreańskiej i wietnamskiej.
[edytuj] Konstrukcja
SKS jest karabinkiem samopowtarzalnym (strzelającym tylko ogniem pojedynczym), działającym na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w ściance lufy. Zamek ryglowany jest przez przekoszenie jego tylnej części w dół. Mechanizm spustowo-uderzeniowy typu kurkowego. Zasilanie ze stałego, dwurzędowego magazynka o pojemności 10 nabojów. Jest on ładowany pojedynczymi nabojami lub z 10-nabojowej łódki. Jest to największa wada tej broni. Usunęli ją dopiero Chińczycy w swoim karabinku Type 63, który jest przystosowany do zasilania z magazynków. Broń wyposażona jest w płaski, składany bagnet przymocowany na stałe. Celownik krzywkowy z nastawami do 1000 m.
Radziecka i rosyjska broń strzelecka z okresu po 1945 roku | |
---|---|
Pistolety i pistolety maszynowe | Karabiny, karabinki i karabiny wyborowe |
PM | APS | PSM | PSS | SPP-1 | PJa | SPS Giurza | Kedr | SKS | AK | AKM | AK-74 | AN-94 | SWD | OSW-96 | APS | ASM-DT |
Karabiny maszynowe | Strzelby |
rkm RP-46 | rkm RPD | rkm RPK | rkm RPK-74 | ukm PK/PKS | wkm KPW | wkm NSW | Sajga | KS-23 |
Granatniki i granatniki przeciwpancerne | Granaty ręczne |
AGS-17 | BG-15 | GP-25 | RG-6 RPG-2 | RPG-7 | RPG-18 | RPG-22 | RPG-26 | RPG-27 | RPG-29 |
RPG-57 | RKG-3 | RGD-5 | RGN | RGO | RGD-2 |
Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |