Karabin maszynowy Fiat-Revelli M1914
Z Wikipedii
| Mitragliatrice M1914 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Włochy |
| Rodzaj | ciężki karabin maszynowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1910 |
| Produkcja seryjna | 1914 - 1918 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 6,5 mm |
| Nabój | 6,5 mm Carcano |
| Wymiary | |
| Długość | 1180 mm |
| Długość lufy | 654 mm |
| Masa | |
| karabinu właściwego | 17,4 kg |
| podstawy | 37,4 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 640 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 400 strz./min |
| Szybkostrzelność praktyczna | 200 strz./min |
| Zasięg skuteczny | 1500 m |
Fiat-Revelli M1914 - włoski chłodzony wodą ciężki karabin maszynowy produkowany w latach 1914-1918
[edytuj] Historia konstrukcji i budowa broni
W 1910 r. Bethelo A. Revelli skonstruował ciężki karabin maszynowy będący udoskonaloną wersją cekaemu Perino M1906. W 1914 roku został on przyjęty do uzbrojenia armii włoskiej jako Mitragliatrice M1914 (karabin maszynowy wz.1914). W tym samym roku rozpoczęto seryjną produkcję tej broni w zakładach Fiata.
Ckm M1914 był pierwszym produkowanym masowo karabinem maszynowym (wcześniej karabiny maszynowe były produkowane w krótkich seriach). Według planów miał się stać standardową bronią tej klasy armii włoskiej.
Doświadczenia wojenne dowiodły że karabin maszynowy M1914 nie był konstrukcją udaną. Wybrana zasada działania automatyki (odrzut zamka półswobodnego) wymuszała oliwienie każdego naboju przed wprowadzeniem go do komory nabojowej. Nadmiar oleju ściekający z naboi zanieczyszczał wnętrze komory zamkowej. W niskiej temperaturze olej gęstniał i blokował mechanizmy, w wysokiej mieszał się z pyłem, a utworzona w ten sposób mieszanina działająca jak pasta ścierna niszczyła mechanizmy broni.
Jeszcze większe problemy powodował wybrany sposób zasilania broni. Ckm M1914 miał stały magazynek ładowany 10 ładownikami z karabinu Carcano M91 (łącznie 50 naboi). Po wystrzeleniu naboi z ładownika był on usuwany z broni, a na jego miejsce przesuwał się następny. W teorii taki system zasilania miał duże zalety. Obsługa karabinu maszynowego dysponowała amunicją taką samą jak zwykli żołnierze, a ładowniczy mógł na bieżąco wkładać nowe ładowniki do magazynka dzięki czemu unikano przerw na przeładowywanie broni. W praktyce skomplikowany magazynek był przyczyną częstych zacięć.
Pomimo że pierwsza wojna światowa wykazała że M1914 jest bronią zawodną był on używany przez armię włoską do końca drugiej wojny światowej. Stał się też podstawą do opracowania ckm-u M1935.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Broń strzelecka armii włoskiej z okresu II wojny światowej | |
|---|---|
| Rewolwery i pistolety | |
| Bodeo M1889 |Glisenti M1910 |Beretta M1934 | |
| Karabiny i pistolety maszynowe | |
| kb Carcano M1891 | pm Beretta M1938 | pm FNAB-43 | pm TZ45 | |
| Karabiny maszynowe | |
| rkm Breda 30 | ckm Fiat-Revelli M1914 | ckm Fiat-Revelli M1935 | ckm Breda 37 | |
| Granaty ręczne | |
| OTO M1938 | SRCM M1935 | Breda M1935 |
