Karol II Andegaweński

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Karol II Andegaweński, zwany Kulawym (ur. w 1254, zm. 5 maja 1309 w Neapolu) – król Sycylii i Neapolu, tytularny król Jerozolimy. Syn króla Neapolu i Sycylii Karola I Andegaweńskiego i Beatrycze, córki hrabiego Prowansji - Rajmunda Berengara V.

Ojciec m.in. tytularnego króla Węgier - Karola Martela (ojciec króla Węgier Karola Roberta), króla Neapolu - Roberta I Mądrego, tytularnego cesarza Konstantynopola - Filipa I z Tarentu oraz Małgorzaty - matki pierwszego króla Francji z dynastii Walezjuszów, Filipa VI Walezjusza.

[edytuj] Rządy

W 1268 otrzymał od ojca we władanie księstwo Salerno. Pomagał mu też w rządach, sprawując trzykrotnie w jego imieniu regencję. Uczestniczył w wojnie z Aragonią. 5 czerwca 1284 w bitwie morskiej w Zatoce Neapolitańskiej został pokonany przez admirała aragońskiego Rogera de Lauria, sam zaś dostał się do niewoli. Pół roku później po śmierci ojca zrzekł się praw do Sycylii na rzecz króla Aragonii. Jednakże wolność odzyskał dopiero 17 października 1288 na mocy traktatu w Canfranc. 29 maja 1289 w Rieti papież Mikołaj IV koronował go na króla Sycylii i Jerozolimy. Tym samym Karol II Andegaweński złamał przysięgę złożoną w czasie niewoli. Doszło do kolejnej wojny z Aragonią, którą ponownie przegrał. Na mocy pokoju w Caltabellotta z 31 sierpnia 1302 Sycylia pozostała w rękach Fryderyka II Aragońskiego.

[edytuj] Małżeństwo i potomkowie

W 1270 Karol II Andegaweński ożenił się z Marią, córką króla Węgier Stefana V Arpadowicza. Poprzez to małżeństwo utrwalił wpływy Andegawenów na Węgrzech. Z tego związku przyszło na świat czternaścioro dzieci: