Karol II Zły
Z Wikipedii
Karol II Zły (hiszp. Carlos el Malo) (ur. 10 października 1332 w Évreux, Francja, zm. 1 stycznia 1387 w Pampelunie, Hiszpania), hrabia Évreux i Beaumont w latach 1343–1387, król Nawarry w latach 1349–1387 i lord Albret.
Poza królestwem Nawarry w Pirenejach, posiadał rozległe ziemie w Normandii odziedziczone po ojcu, Filipie d'Évreux, oraz kompensacje, które otrzymała jego matka, Joanna II, za zrzeczenie się praw do tronu Francji oraz jej dziedzicznych lenn w Brie i Szampanii. Przez długie lata miał nadzieję na odzyskanie tych praw (jako wnuk króla Ludwika X), które stracił na mocy ugody z 1328.
Ożenił się z Joanną (1343 - 1373), córką króla Jana II Dobrego i Bonny Luksemburskiej.
Był zamieszany w zabójstwo (8 stycznia 1354) konetabla francuskiego i faworyta króla Jana II - Karola d'Espagne (hiszpańskiego). W związku z tym, król Jan zaatakował Évreux i Nawarrę. Karol II zawarł wtedy sojusz (Traktatu z Mantes) z księciem Edwardem - najstarszym synem króla Anglii - Edwarda III i powiększył swoje ziemie. W pewnych okresach wojny stuletniej był sojusznikiem Anglików oraz brał udział w stłumieniu rozruchów chłopskich we Francji znanych pod nazwą żakieria.
W 1361, po przedwczesnej śmierci swego kuzyna, księcia Filipa I z Burgundii, Karol zgłosił roszczenia do tytułu księcia Burgundii, argumentując to zasadami semisalicznymi, jako że był wnukiem Małgorzaty Burgundzkiej - najstarszej córki księcia Roberta II z Burgundii (zmarłego w 1306). Mimo to, księstwo zostało przejęte przez króla Jana II, syna Joanny Burgundzkiej, drugiej córki Roberta, który legitymował się jako potomek najsilniej związany z tymi terenami.
Karol II Zły był ojcem m.in.:
- Joanny Nawaryjskiej, która wyszła za króla Anglii - Henryka IV,
- Karola III Szlachetnego, który odziedziczył po nim tron.
Poprzednik Joanna II |
król Nawarry 1349-1387 |
Następca Karol III Szlachetny |