Klient (starożytny Rzym)
Z Wikipedii
Klient – wolny, lecz ubogi obywatel starożytnego Rzymu, często wyzwolony niewolnik, który pozostawał pod opieką patrona, którym był zwykle patrycjusz. Relacja klient-patron nakładała obowiązki na obie strony - klient musiał być posłuszny patronowi, patron zobowiązany był do opieki nad klientem, a obaj musieli być sobie wierni i lojalni. Pewnym przybliżeniem szczególnej sytuacji klienta jest określenie "ubogi krewny". Status klienteli był dziedziczny.