Kolejarz Stróże

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kolejarz Stróże - polski klub piłkarski z siedzibą w Stróżach, założony w 1949 roku. Aktualnie występuje w III lidze, w grupie IV, gdzie w sezonie 2005/2006 uplasował się 10 pozycji. Obecnie toczy walkę o II ligę

Kolejarz Stróże

[[Grafika:

|200px]]

Pełna nazwa

Klub Sportowy Kolejarz Stróże

Przydomek

Data założenia

1949

Stadion

Stadion w Stróżach
33-331 Stróże, Stróże 503

Liczba miejsc

700 (500 siedzących)

Prezes

Antoni Poręba

Trener

Janusz Pawlik (od sezonu 2006/07)

Liga

III liga

2005/06

10. miejsce





Stroje podstawowe





Stroje dodatkowe

[edytuj] Historia

Początki ruchu sportowego na terenie Stróż sięgają roku 1928. Wtedy to garstka zapaleńców, miłośników piłki nożnej zakłada klub sportowy "Nafta" przy Rafinerii Nafty w Stróżach. Działali tam i czynnie uprawiali sport, a szczególnie piłkę nożną: Serafin Ludwik, Rucki Stanisław, Radzik Stanisław, Michalik Mieczysław i inni. Klub ten istniał do roku 1935. Ale piłka jako taka uprawiana w sposób niezorganizowany zadomowiła się na kilka ładnych lat, bo do końca 1945 roku, na boisku "Za wodą" Tam właśnie grupa entuzjastów młodszej generacji trenowała, toczyła piłkarskie boje. Szlifowali tam wówczas formę późniejsi piłkarze Klubu "Kolejarz" Stróże, jak Bogacz Marian, Martuszewski Stanisław i Emil, Basiaga Włodzimierz, Gawlik Józef, Gryboś Jan i wielu wielu innych. Jeden z żyjących z tego okresu młodych miłośników piłki nożnej Włodzimierz Basiaga wspomina, jak jeździł z zespołem furmanką do Gorlic, czy Ropicy Dolnej, opiekując się sprzętem sportowym. Na zakup biletów PKP czy PKS nie było środków finansowych. Również prowiant piłkarze zabierali z domu. Podróż furmanką do Gorlic, Biecza czy choćby Bobowej i Cięszkowic trwała kilkanaście godzin. Okres okupacji i lat bezpośrednio po wojnie, a więc 1945-47 to lata stagnacji sportowej i piłkarskiej, ale mimo to zawsze znajdowała się pokaźna grupa młodych ludzi, którzy trenowali na łące państwa Mogilskich. Dawne boisko "Za wodą" zostało razem z włościami pana Piękosi rozparcelowane. Nie mając własnego boiska z prawdziwego zdarzenia na którym mogli by rozgrywać swoje mecze, w roku 1947 na wniosek pana Stefana Piszczaka cały zespół najlepszych piłkarzy złożył akces do gry w LZS Siepietnica. Grupa działaczy i sympatyków czyniła starania o przydzielenie terenu pod boisko. Inicjatorami tych działań byli: Michalik Józef, Serafin Ludwik, Krugulski Feliks, Matusik Roman. Teren został przyznany stosunkowo szybko, jak również szybko i sprawnie wykonano roboty ziemne i pozostałe prace przy budowie boiska piłki nożnej. Prace wykonane zostały w czynie społecznym przez sportowców, młodzież i sympatyków sportu z kolejarzami na czele. 2 sierpnia 1949 roku nastąpiło otwarcie boiska oraz zainaugurowanie działalności Terenowego Koła Sportowego "Kolejarz" Stróże. Dalszy brak finansów nie pozwalał na szybkie zgłoszenie zespołu do rozgrywek. W tym czasie zespół rozegrał kilka spotkań towarzyskich. Dopiero wiosną 1951 roku drużyna wystartowała w rozgrywkach klasy C, w której zdobyła mistrzostwo i awans do klasy B. Jednak w następstwie słabych wyników sportowej rywalizacji w cztery lata później z nów rozpoczął rozgrywki w klasie C. W roku 1961 w związku z przebudową stadionu, drużyna została wycofana z rozgrywek. Przerwa w rozgrywkach trwała dwa w tym czasie wykonano renowacje płyty boiska, ogrodzenie stadionu i trybunę ziemną. Dnia 22 lipca nastąpiło przekazanie przebudowanego stadionu społeczeństwu i sportowcom Stróż. Po dwuletniej przerwie spowodowanej przebudową stadionu i rozgrywkami w C klasie, zespół powrócił do klasy B. W której grał do roku 1969, w tym też roku drużyna seniorów pod wodzą Wiesława Stawiasza wywalczyła mistrzostwo B klasy i awans do klasy A, który zbiegł się z rocznicą XX-lecia klubu. Dziesięć lat później, na XXX-leciu działalności, KS Kolejarz mógł poszczycić się już 3 miejscem w klasie okręgowej. W której pozostanie jeszcze przez 15 lat, bo do roku 1995. W 1991 roku rozpoczęto modernizacje stadionu i obiektów sportowych oraz budowę pawilonu sportowego w miejsce 40-letnich pudeł wagonowych i prymitywnych szop z desek. Wybudowano także garaż na autokar i salę tenisa stołowego. W dniu 28.07.1994 miały miejsce obchody 45-lecia klubu. Z tej okazji zostało oddany nowo wybudowany kompleks sportowy. Który został poświęcony przez księdza dziekana Józefa Dudka. W rok później zajmujący V miejsce po rundzie jesiennej w tabeli Kolejarz, sprawił dużą niespodziankę zajmując I miejsce w lidze okręgowej. Mimo tego, że zarząd nie stawiał przed drużyną żądnych zadań nawiązanych z awansem do wyżej ligi, gdyż celem nadrzędnym była poprawa bazy klubu. W barażowych dwumeczacz pokonał LKS Górski Siedliska 5-2 i Wierchy Rabka 3-0. Jednak nie długo cieszył się awansem, bo po słabym sezonie 1997/98 Kolejarz musiał pożegnać się z się IV ligą. Do której powrócił po 5 latach, zajmując od razu drugie miejsce w lidze. Wyprzedzający go Okocimski KS Brzesko zdobył awans do barażów o III ligę. Jednak przegrał je z Kmitą Zanbierzów. Po zajęciu II miejsca w poprzednim sezonie, każdy w Stróżach po cichu liczył na III ligę. Na dwie kolejki przed końcem Kolejarz znowu zajmował drugie miejsce. Wyprzedzający go Bocheński nie ustępował przez cały sezon, aż do 29 kolejki, gdy przegrał z Wolanią Wola Rzędzińska, co dało przewagę KKS-owi nad nim jednym punktem. Dzięki temu Kolejarz mógł zagrać w barażach o III ligę. Ich przeciwnikiem miała być Garbarnia Kraków, która rozegrała 15 sezonów w I lidze. W pierwszym spotkaniu przegrali 2:1, ale dzięki bramce Cetnarowskiego, piłkarze Kolejarza do meczu rewanżowego przystąpili pewniejsi siebie, i to zadecydowało o zwycięstwie. W rewanżu pierwsza bramkę zdobył Łukasik w 19 minucie, która dawała już awans do III ligi. Wynik jednak ustali A.Bałszyński zdobywając w 73 minucie drugą bramkę. Zwycięstwem 2-0 w Stróżach i 3-2 w dwumeczu piłkarze Kolejarza zapewnili sobie awans do III ligi. Wśród wielu osób które przypisywać sobie mogą, a nawet powinny, zasługi w budowaniu historycznego dla klubu osiągnięcia, jest jedna wyjątkowa. To Włodzimierz Basiaga, kiedyś zawodnik, legendarny do dziś działacz. Człowiek ten pozostaje symbolem Kolejarza.

Materiały do działu "Historia' zostały zaczerpnięte z książki wydanej z okazji 50-lecia klubu K.S. "Kolejarz" Stróże.

Źródło: www.kolejarz.stroze.prv.pl

[edytuj] Nazwy

02.08.1949 - TKS (Terenowe Koło Sportowe) Kolejarz
1970 - KKS (Kolejowy Klub Sportowy) Kolejarz Stróże
1999 - KS Kolejarz Stróże
2005 - KS Kolejarz Stróże S.S.A
2006 - KS Kolejarz Stróże

[edytuj] Kadra

Kadra na sezon 2006/07

Bramkarze	Obrońcy	Pomocnicy	Napastnicy
Krzysztof Pyskaty Tomasz Gryboś	Marek Gołąbek Mateusz Kowalski Jano Fröhlich Paweł Szczepanik Dariusz Walęciak Rafał Berliński	Adrian Basta Krzysztof Trela Marcin Łukaczyński Łukasz Łukasik Arkadiusz Bałuszyński Dariusz Frankiewicz Dariusz Mielec Adrian Bergier	Robert Drąg Dawid Basta Łukasz Biernacki Bogdan Petrovic Piotr Chlipała Łukasz Znamirowski