Konstantyn II (cesarz rzymski)
Z Wikipedii
Konstantyn II (łac. Constantinus II) (ur. luty 317 - zm. 340) cesarz rzymski w latach 337 - 340.
Najstarszy syn Konstantyna I Wielkiego i Fausty. 9 września 337 roku n.e. przybrał tytuł augustus i wraz z braćmi podzielił cesarstwo swojego ojca: przejął Brytanię, Galię i Hiszpanię. Niezadowolony z podziału wyruszył na najmłodszego brata Konstansa. W wojnie o posiadłości terytorialne (Italia i Afryka) jego wojska wpadły w pułapkę, on sam zginął w bitwie pod Akwileją.
Poprzednik Konstantyn I Wielki |
![]() |
Cesarz rzymski (współrządy z Konstancjuszem II i Konstansem) 337 - 340 |
![]() |
Następca Konstancjusz II i Konstans |