Korpus Pancerny Großdeutschland
Z Wikipedii
Korpus Pancerny Großdeutschland (Panzerkorps Großdeutschland) - jeden z niemieckich korpusów pancernych utworzonych w trakcie II wojny światowej. Powstał we wrześniu 1944 roku z przekształcenia 18 Dywizji Artylerii i resztek XIII Korpusu Armijnego, w grudniu 1944 wzmocniony pododdziałami Dywizji Großdeutschland. Walczył na froncie wschodnim, nad Odrą i Nysą, w składzie 4 Armii Pancernej (Grupa Armii Wisła - stan w lutym 1945).
Dowódcy:
- do marca 1945: generał wojsk pancernych Dietrich von Saucken
- marzec - maj 1945: generał wojsk pancernych Georg Jauer
Jednostki korpuśne:
- 500 Dowództwo Artylerii
- sztab 500 Pułku Pionierów
- Korpuśny Pułk Fizylierów Großdeutschland
- Ciężki Batalion Pancerny Großdeutschland
- 500 Pułk Artylerii
- 500 Batalion Pionierów Pancernych
- 500 Batalion Łączności Korpusu Pancernego
- Pancerny Pułk Rezerwowy Großdeutschland
- 500 Pułk Logistyczny
Skład w marcu 1945:
- 615 Sztab Dywizyjny do Zadań Specjalnych (Divisionsstab z.b.V. 615)
- większość 21 Dywizji Pancernej
- Grupa bojowa Dywizji Grenadierów Pancernych Brandenburg
- Grupa Bojowa 1 Spadochronowej Dywizji Pancernej Hermann Göring
- Grupa Bojowa 20 Dywizji Grenadierów Pancernych